tag:blogger.com,1999:blog-47643163963468234302024-03-13T17:57:27.444+01:00Mijn leven in SpanjeJannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.comBlogger122125tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-27613924834291625432015-01-15T17:18:00.002+01:002015-01-15T17:46:13.361+01:00Zonne-energieDe elektriciteitskosten zijn de laatste jaren de pan uit gerezen en behoren nu tot de hoogsten in Europa. Het helpt echter niet om zuiniger met stroom om te gaan want hoe minder je gebruikt hoe duurder het zal worden. De energiemaatschappijen hebben namelijk teveel energie ingekocht en om de overcapaciteit, en daardoor de verliezen, te compenseren, worden de kosten over de klanten verdeeld.<br />
Wat alles nog verergert is dat nu iedereen over een digitale meter beschikt, die ieder mini-wattje dat je teveel gebruikt afstraft met het uitschakelen van de stroom in je huis. Niet alleen ik moet regelmatig buiten het hek naar de meter lopen, want als ik door Pedreguer rijd zie ik regelmatig mensen buiten voor hun elektriciteitskastje staan om op een knop te drukken zodat minstens de lichten in je huis weer aangaan. Als je te weinig stroom voor je huis hebt ingekocht was dat voorheen geen probleem, maar met de digitale meter is dat onmogelijk geworden.<br />
Wat te doen met de zwembadpomp, boiler, wasmachine, droogmachine, strijkijzer, afwasmachine, magnetron, oven, kookapparaat, de stofzuiger, televisie, computer, om maar wat op te noemen, als die teveel stroom vragen ? Een luxe probleem, dat geef ik toe, maar ik zou toch ook niet graag meer terug willen naar de tijd van mijn moeder, die de was in een grote teil op het gasfornuis kookte, met de handen uitwrong, om daarna alles in de tuin aan lange lijnen te laten wapperen om te drogen, als het niet regende natuurlijk.<br />
Goed, eerst maar overal tijdklokken aangehangen, zodat ik kan wassen als de boiler uit is, etc., maar zelfs dat werkt niet altijd. Daarna de elektricien gevraagd om advies. Meer kW contracteren was zijn advies, minstens 5.7 kW. Iberdrola, mijn elektricitetsmaatschappij berekent daarvoor 8800 €, want er moet een nieuwe lijn vanaf de weg worden aangelegd en een nieuw huisje worden gebouwd om het nieuwe meterkastje heen. Daar komen de kosten van de elektricien nog bij.<br />
Een andere optie was om dan eindelijk maar eens zonnepanelen aan te schaffen, de aanschaf is ietsje duurder, maar met de uren zonneschijn die wij hier hebben is het toch de aangewezen manier om schone energie op te wekken ?<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-KVLpLrugUi8/VLfnOKticbI/AAAAAAAACDo/5t2a3MwumD8/s1600/DSC07333.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-KVLpLrugUi8/VLfnOKticbI/AAAAAAAACDo/5t2a3MwumD8/s1600/DSC07333.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Iberdrola wil mijn overgeproduceerde stroom niet terugnemen of compenseren, want daar houden ze niet van, hoe zouden ze ooit winst kunnen maken als iedereen dat zo maar ging doen ?<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-75633356718847223992015-01-02T11:16:00.002+01:002015-01-02T11:24:28.522+01:00InbraakNa 29 jaar in Spanje te hebben gewoond en overal om ons heen werd ingebroken behalve bij ons, dacht ik dat wij bijzondere beschermengelen hadden.<br />
Niet dus, een week nadat mijn man was overleden en ik met mijn vriendin weg was om de overlijdensakte op het gemeentehuis af te halen en daarna te gaan lunchen, sloeg het noodlot toe.<br />
Midden op de dag, in stralende zonneschijn, hadden de dieven hun kans schoon gezien. Bij het binnen rijden op het oprijpad zag ik onmiddellijk dat het foute boel was toen ik de honden buiten zag lopen en de luiken en ramen op de bovenverdieping wijd open stonden. Ik wist zeker dat de honden binnen waren toen we weggingen en de ramen en luiken dicht. Ook de voordeur en de patiodeur stonden open, beide sloten waren geforceerd.<br />
Het bleek dat ze een gat hadden gemaakt in de omheining achter het huis ( het huis ligt tussen de sinaasappelboomgaarden), via de patiomuur in de patio terecht waren gekomen, waarschijnlijk dachten ze dat ze zo ongezien in het huis konden komen. Dat ging niet vanwege de tralies voor de ramen en deuren. De deur naar het buitenterras was op slot, dus die moesten ze forceren. Daarna stonden ze gelijk voor de voordeur die ook werd opengebroken.<br />
In huis was het een enorme chaos,de inhoud van alle laden en kasten lag overal verspreid. Ze hadden pech, want ik had mijn belangrijkste juwelen bij me, eveneens mijn Ipad, camera, papieren en geld. Het enige wat ze de moeite waard vonden om mee te nemen waren mijn laptop, flatscreen televisie en de Ipad van mijn vriendin.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-LwwQoh9SHZw/VKZudGtgSlI/AAAAAAAACDY/c_CdFrLTvAY/s1600/DSC07242.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-LwwQoh9SHZw/VKZudGtgSlI/AAAAAAAACDY/c_CdFrLTvAY/s1600/DSC07242.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
De lokale politie was er na 10 minuten en de Guardia Civil kwam vlak daarna. Ze namen de schade met een camera op en schreven een rapport dat ik moest ondertekenen. Ik moest naar het bureau van de GC als ik alle gegevens kon overleggen van de gestolen goederen. De verzekering gebeld die gelijk een slotenmaker vanuit Alicante stuurde om de sloten en het gat in de omheining te herstellen.<br />
<br />
Achteraf bleek dat de verzekering ( Linea Directa) de schade niet wilde vergoeden omdat de verzekering op naam stond van mijn overleden echtgenoot. Bovendien deden ze moeilijk over de nota´s die ik had overlegd. Eerst wilden ze ook nog foto´s van de gestolen goederen zien en toen ik die opstuurde zeiden ze dat dat geen bewijs was dat die spullen ook inderdaad van mij waren ! En als ze al hadden vergoed krijg je slechts de dagwaarde die ieder jaar met 25% wordt verminderd.<br />
<br />
De conclusie is: sluit een verzekering bij een lokale verzekeringsagent af op beide namen en nooit online...en schaf een goede alarminstallatie aan !<br />
Beide heb ik inmiddels gedaan.<br />
<br />
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-26636094633352257912015-01-01T15:14:00.001+01:002015-01-01T15:17:33.808+01:00Overlijden in SpanjeNiemand wil doodgaan, toch zal het eens gebeuren en dan is het beter om alles goed geregeld te hebben i.v.m. het erfrecht voor de nabestaanden. Een Spaans testament is dan een eerste vereiste, zeker als men resident is in Spanje.<br />
Dit zijn mijn ervaringen.<br />
Mijn echtgenoot is enige maanden geleden overleden en had bepaald dat zijn lichaam ter beschikking zou worden gesteld aan de wetenschap, De papieren had hij bij de Universiteit van Alicante aangevraagd, ingevuld en thuis klaar liggen. Er is dan geen officiële begrafenis of crematie, al wordt er aan het eind van het jaar een afscheidsdienst voor alle nabestaanden in het tanatorium van Dénia georganiseerd.<br />
Na zijn overlijden begon een bureaucratische nachtmerrie. Allereerst alle pensioenfondsen, SVB (AOW), CVZ, banken, etc. inlichten, plus het opsturen van de AKTE VAN OVERLIJDEN, die afgegeven wordt door het gemeentehuis. Bij bankrekeningen op beider naam wordt de rekening bevroren, er kan dan geen geld meer worden opgenomen of overgemaakt. Dus is het zaak om een rekening op eigen naam te hebben met genoeg geld erop om een paar maanden van te kunnen leven en... er de ERFBELASTING van te kunnen betalen.<br />
De Spaanse FISCUS, in ons geval die van de Comunidad Valenciana, vereist dat binnen 6 maanden aangifte wordt gedaan van de waarde van de erfenis en dan dient onmiddellijk de bijbehorende belasting te worden betaald. Pas daarna krijg je weer de beschikking over de gezamenlijke rekeningen.<br />
Allereerst wordt het ORIGINELE TESTAMENT in het register van Madrid opgevraagd, die je daarna kunt afhalen bij de NOTARIS bij wie het testament is opgemaakt. Daarmee ga je naar de bank, die een BANK CERTIFICAAT moet afgeven dat er op de datum van overlijden een rekening bestond met het bedrag wat erop stond. Wij hadden drie banken, dus dat gaf veel vertraging, vooral de BBVA in Denia had er 6 weken voor nodig terwijl een A4tje met een stempel ter plekke had kunnen worden opgemaakt.<br />
Als alle papieren zoals de escritura van het huis, inschrijving in het register, bewijs van inschrijving in het padrón van de overledene, bewijs van belastingplichtig zijn in Spanje, de residencia, akte van overlijden, testament, bankcertificaten zijn ingeleverd wordt bij de notaris de AKTE VAN ERFRECHT overhandigd, die naar alle banken en de belasting moet worden gestuurd.<br />
Na 4 maanden gedoe heb ik eindelijk die akte in handen en is inmiddels ook de belasting betaald.<br />
Nu nog het opheffen van de blokkade op de rekeningen en dan kan ik doorgaan met leven. Hoewel....de belastingdienst afd. buitenland in Nederland wil van mij nog de aangifte van ons beider wereldinkomen over 2013, dat mag ik als toetje doen !<br />
<br />
Vaak als men tegen Spanjaarden over deze zaken praat, zeggen ze dat je het overlijden moet verzwijgen en dan vervalt na 4 jaar automatisch het betalen van de erfbelasting. Helaas deden wij hier alles officieel en dan is het opvallend als mijn man ineens geen belastingaangifte meer zou doen, dus besloot ik alles volgens het boekje te spelen. Uiteindelijk moest ik 25% betalen over de erfbelasting. Wél vervalt deze korting als ik mijn huis binnen 5 jaar zou verkopen.<br />
<br />
Nee, het is niet voordelig meer om in Spanje te wonen zoals het voor de economische crisis was. Ik heb gelezen dat de 75% korting in de nabije toekomst helemaal zal komen te vervallen, dus is het verstandig bij het maken van een testament een deskundige in de arm te nemen !<br />
Zal ik zelf ook doen...<br />
<br />
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-46569606061118875452014-06-09T21:19:00.001+02:002014-06-09T21:19:39.886+02:00Moestuin aan de Costa BlancaToen we hier 16 jaar geleden kwamen wonen en ik de enorme grote tuin zag, kreeg ik gelijk visioenen van een schitterend paradijs met een boomgaard, kruidentuin, rozentuin en moestuin. Daar had ik mijn hele leven al van gedroomd, maar ja, hoe pak je dat aan als je geen hulp hebt en een verwaarloosde 3000 m² land moet gaan bewerken ?<br />
Ik begon vol goede moed te spitten in de keiharde leem en zag na een paar maanden in dat het een onmogelijk project was en dat ik het op moest geven als ik ook nog drie maal in de week wilde gaan tennissen en in het grote huis met zijn vele kamers en badkamers een minimale hygiëne wilde handhaven.<br />
Goed, ik ontwierp een plan voor de kruidentuin en mijn man voerde het uit.<br />
Na vele jaren groeide er meer onkruid dan kruiden in en de sinaasappelboer op het terrein naast ons, zei dat er veel te veel planten in stonden, wat waar was, omdat het het enige stukje land was waar ik ze kwijt kon.<br />
<br />
Vorig jaar kwam dan eindelijk mijn lang gekoesterde wens uit: ik kreeg hulp van een tuinman ! Eindelijk.... er kwam een kleine moestuin, waar ik nu mijn eerste groenten kweek. Biologisch, waarbij de combinatie van planten ervoor moet zorgen dat er geen vergif hoeft te worden gebruikt om plagen tegen te gaan.<br />
Het enige nadeel is dat de bewatering het gretig opschieten van het onkruid bevordert dat er 16 jaar lang ongestoord had kunnen groeien.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-wqZrV6-18-c/U5YFEnQOE8I/AAAAAAAACCY/17FyHuA1W9c/s1600/collage+moestuin+voor+blog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-wqZrV6-18-c/U5YFEnQOE8I/AAAAAAAACCY/17FyHuA1W9c/s1600/collage+moestuin+voor+blog.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De eerste kroppen sla hebben we al geoogst en als we slim zijn plukken we de aardbeien vóórdat de vogels ze gevonden hebben. De tomaten, paprika's, komkommers en uien worden afgewisseld door afrikaantjes, basilicum, koriander, dille en platte peterselie. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Dit is nog pas het begin, want de bedoeling is dat we het hele jaar door zomer- en wintergroenten kunnen plukken !</div>
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-3710943904745466172014-01-02T18:14:00.001+01:002014-01-02T18:14:34.612+01:00Ozzie<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-pExjWc9rWqI/UsWY7enyisI/AAAAAAAACB4/EdWrPaf_uW0/s1600/collage+Ozzie+voor+blog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-pExjWc9rWqI/UsWY7enyisI/AAAAAAAACB4/EdWrPaf_uW0/s1600/collage+Ozzie+voor+blog.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Een jaar geleden besloten we om deze Welsh Corgi uit het asiel te halen, waar hij al meer dan 3 jaar had gezeten. We hoorden dat de Engelse eigenaar terug naar Engeland was gegaan en Ozzie daar had achtergelaten, met de mededeling dat hij hem later wel weer op zou halen. Niet dus !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Toen we hem voor de eerste keer zagen, schrokken we enorm. Hij was 8 jaar, dik en mismaakt door een grote bult achter zijn linker voorpoot. We besloten om hem toch maar mee te nemen, ook omdat onze andere 2 honden hem gelijk accepteerden. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De terugweg was een lijdensweg, omdat hij, de 2 uur dat de autorit duurde, met de volle 26 kilo op mijn schoot heeft gezeten, kennelijk was hij doodsbang ! Zijn adem was ook niet al te fris. Arm diertje... </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De eerste dierenarts die we raadpleegden kon niets verdachts vinden. Maar die bult dan ? Die was van vet. Op het internet las ik dat vet-tumoren wel meer bij honden voorkwamen en goedaardig waren. En dan was hij heel lang buiten adem na een kleine inspanning en zijn gebit zag er ook niet al te best uit.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Enfin...om een lang verhaal kort te maken, zijn we na enige maanden voor een 2 nd opinion naar het dierenhospitaal van Denia gegaan. Na een grondig onderzoek bleek dat hij een vergroot hart had en water in zijn longen. Bovendien was hij véél te zwaar. Medicijnen en dieet hebben geholpen en een paar weken geleden kon hij geopereerd worden aan zijn tumor. Gelijk zijn gebit grondig schoon laten maken en zijn nagels laten knippen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hij weegt nu 17 kg, zijn tanden blinken je wit tegemoet en hij hijgt niet meer. Wat is hij mooi geworden !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Wij zijn trots op onze "nieuwe" oude Ozzie. Hopelijk heeft hij nog een paar mooie jaren voor de boeg !</div>
Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-10166520266527424892012-12-26T20:42:00.000+01:002012-12-26T20:42:44.496+01:00cédula de habitabilidad<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Aan het einde van ons weggetje is een nieuw huis gebouwd door een Engelsman. We hoorden een paar jaar geleden dat hij problemen ondervond om de benodigde 10.000 m² grond ( die heb je op het platteland nodig om een bouwvergunning te krijgen) bij elkaar te sprokkelen, omdat veel stukken grond na een erfenis verdeeld worden onder verschillende familie-leden. De toekomstige koper moet dus proberen iedereen over te halen zijn stukje grond aan hem te verkopen. </span><br />
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Het was een heel gedoe, maar uiteindelijk had hij genoeg grond gekocht om te gaan bouwen. Al gauw zagen we een groot huis boven de sinaasappel-bomen uitsteken. Het is iedere keer weer wennen als het ongehinderde uitzicht op de Sierra de Segaria wordt verstoord, maar we zullen lijdzaam moeten toezien hoe uiteindelijk de hele vallei wordt volgebouwd, want steeds meer boeren kunnen niet meer leven van wat de sinaasappel-oogst opbrengt.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-DeFGpl8jx14/UNtQn8YphvI/AAAAAAAACAI/kFaaE8ZW_M0/s1600/DSC05060.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-DeFGpl8jx14/UNtQn8YphvI/AAAAAAAACAI/kFaaE8ZW_M0/s1600/DSC05060.JPG" height="218" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">En daar staat hij dan, leeg...Want wat blijkt ? Achteraf gezien had hij 100 m² te weinig grond gekocht en de gemeente weigert nu de "cédula de habitabilidad" af te geven, wat het papier is wat je nodig hebt om elektriciteit, water en telefoon aan te vragen</span><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Deze zaak staat niet op zichzelf, er zijn in Spanje vele van deze huizen, zelfs hele urbanisaties, die nadat ze al waren gebouwd plotseling illegaal bleken te zijn.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-1TZswAPkYBs/UNtRqCd14hI/AAAAAAAACAU/VNlIcdJTXNk/s1600/DSC05065.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-1TZswAPkYBs/UNtRqCd14hI/AAAAAAAACAU/VNlIcdJTXNk/s1600/DSC05065.JPG" height="256" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Wij wachten af hoe deze zaak zich gaat ontwikkelen. Lukt het Clive alsnog om de benodigde 100 m² te kopen, of laat de gemeente de eis van 10.000 m² schieten ?</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">We zullen zien....</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-33213172597616802502012-12-16T20:07:00.000+01:002012-12-16T20:07:51.457+01:00Bootreis naar de Zwarte Zee, SebastópolOorlogen zijn er altijd geweest. Meestal wordt er gevochten om religieuze kwesties, zoals bijvoorbeeld bij de kruistochten het geval was of, nog vaker, om economische belangen. In 1854 waren beide motieven een reden voor Rusland, met aan zijn zijde Bulgarije, om de strijd aan te binden met het Ottomaanse rijk omdat ze een uitgang wilden forceren van de Zwarte Zee naar de Middellandse Zee en daarvoor moest eerst Istanbul veroverd worden. De Turken kregen de steun van Frankrijk, Groot Brittanië en het Koninkrijk Sardinië, die hun eigen economische belangen in dat gebied wilden beschermen. Iedereen kent nog wel de naam van Florence Nightingale( met haar lampje) die als verpleegster naar de Krim vertrok om zich daar te ontfermen over gewonde en zieke soldaten.<br />
De stad Sebastópol waarin de Russen zich achter de muren hadden verschanst werd van 9-10-1854 tot 8-9-1855 door de Fransen, Engelsen en Turken belegerd.Toen de kruitdampen optrokken waren 900.000 mensen omgekomen door oorlogshandelingen, maar ook door ernstige ziektes zoals o.a. cholera.<br />
<br />
In Sebastópol waar wij met de bus waren aangekomen na een tocht door de bergen vanuit Jalta, reden we direct door naar het Panorama Museum, dat bestaat uit een ronde koepel met op de muren de levensecht geschilderde belegering. Gruwelijke taferelen, die een diepe indruk op ons maakten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-ICgYyuh_zGM/UM3-6WHD3XI/AAAAAAAAB-0/MasnuHYyrw0/s1600/DSC04819.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ICgYyuh_zGM/UM3-6WHD3XI/AAAAAAAAB-0/MasnuHYyrw0/s1600/DSC04819.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Iedere keer na zo'n bezoek, en hoeveel oorlog-monumenten en -musea, over de hele wereld verspreid, heb ik al niet gezien, realiseer ik me wat een geluk ik heb gehad om op een continent te leven waar de landen besloten hebben samen te werken i.p.v. elkaar naar het leven te staan. Hoewel...hoe lang duurt het nog, met al die onrust in de Noord-Afrikaanse landen en het Midden Oosten, met de opkomst van de orthodoxe moslim-broederschappen die in hun landen de sharia-wetten willen invoeren ? Hoe verminderen we de grote economische verschillen tussen de diverse culturen en daarmee de spanningen. Hoe lang houden we de druk tegen van de jonge, werkloze populaties in de arme landen?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Vraagstukken, die ik niet kan oplossen en over moet laten aan de politiek, hoewel die altijd achter de feiten aanloopt en pas gaat dweilen als de kraan wijd openstaat.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Goed om er bij stil te staan, maar de boot wacht op ons in de haven.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-HfLYSsk5F8o/UM4XQTxxHQI/AAAAAAAAB_Q/vpQSjV5AEnY/s1600/DSC04827.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-HfLYSsk5F8o/UM4XQTxxHQI/AAAAAAAAB_Q/vpQSjV5AEnY/s1600/DSC04827.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>de haven van Sebastópol</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Na inscheping vertrekt de "Ocean Majesty" naar Odessa, onze volgende port of call.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-62633810207497597772012-11-29T11:18:00.000+01:002012-11-29T11:18:24.211+01:00Bootreis naar de Zwarte Zee, het Jalta van de tsarenVele jaren geleden las ik Robert K. Massie's biografie " Nicholas en Alexandra ", over de laatste tsaar van Rusland en zijn vrouw Alix van Hessen. Een tragisch verhaal over een man met een zwak karakter en een vrouw, die zo radeloos was vanwege de bloederziekte ( die zij had overgebracht ) van haar zoon, dat ze Raspoetin raadpleegde, een boer waarvan gedacht werd dat hij over magische krachten beschikte. (Als vergelijking: vijftig jaar later zou Koningin Juliana Greet Hofman naar Soestdijk halen omdat ze dacht dat die de blindheid van prinses Marijke (Christina) zou kunnen genezen.)<br />
Hoe gecompliceerd de geschiedenis in het begin van de 20e eeuw in Rusland, met zijn revoluties en oorlogen, ook was, de familie Romanov reisde ieder jaar een paar maanden af naar Jalta om van het heerlijke klimaat te genieten. Ze beschikten daar over maar liefst twee paleizen : Massandra en Livadia.<br />
<br />
Als toerist kon ik natuurlijk de bezichtiging van die paleizen niet overslaan. Als eerste stegen we met de bus de berg op richting Massandra, buschauffeur Sergei ( alle buschauffeurs heetten Sergei) en gids Natalia ) ( alle gidsen heetten Natalia, Gilbert Bécaud zong al over zijn Moskouse gids Nathalie in 1964)<br />
http://www.youtube.com/watch?v=JABdFz9rJAg<br />
brachten ons tot het begin van de oprijlaan, waar we tegengehouden werden door een strenge veiligheidsman, we mochten er niet in, njet !! Er vond een internationale conferentie plaats in het paleis, met o.a. Hillary Clinton, dus was toegang streng verboden. Natalia en Sergei toonden hem documenten waarin onze uitzonderlijke status stond beschreven. Na twintig minuten aan de kant van de weg te hebben gebivakkeerd, kregen we het groene licht en reden door naar de achterkant van het paleis.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/--oaB31aZwkQ/UKfGBXXt-GI/AAAAAAAAB80/fY7bpiDGjE0/s1600/DSC04750.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/--oaB31aZwkQ/UKfGBXXt-GI/AAAAAAAAB80/fY7bpiDGjE0/s1600/DSC04750.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i>Massandra</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Wat een vreemde combinatie van stijlen ! Hoewel de paleizen tijdens en na de revolutie van 1917 volledig waren leeggeroofd kregen we een indruk hoe het er toen ongeveer moet hebben uitgezien. Binnen bekeken we enige kamers, waarvan de inrichting in onze tijd als burgerlijk zou worden betiteld. Dat viel me enige jaren geleden ook al op toen ik de Hofburg in Salzburg bezocht. De inrichting deed me een beetje denken aan het interieur van mijn grootouders. Onvoorstelbaar hoe we binnen een eeuw de luxe van 100 jaar geleden niet meer herkennen, wij hebben het zoveel beter met onze riolering, centrale verwarming en warm en koud stromend water!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-MlwqJnBCOG0/ULZnORD9c8I/AAAAAAAAB-U/CEuqjNjovWo/s1600/DSC04742.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-MlwqJnBCOG0/ULZnORD9c8I/AAAAAAAAB-U/CEuqjNjovWo/s1600/DSC04742.JPG" height="346" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i>de dining-room</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Kortom, er was niet veel bijzonders te zien. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Dus snel verder naar de Massandra wijnmakerij.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Fantastisch, zoveel verschillende wijnen als daar geproduceerd worden. Na een rondleiding door de catacomben mochten we de wijnen proeven.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-5Xqj9Y1MeRU/UKfnzEC6y5I/AAAAAAAAB9Y/Rc6qqzzGo7I/s1600/DSC04773.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-5Xqj9Y1MeRU/UKfnzEC6y5I/AAAAAAAAB9Y/Rc6qqzzGo7I/s1600/DSC04773.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i>wijn proeven</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Helaas... wij, in het noorden en het westen van Europa zijn zo gewend aan droge wijnen, dat deze voor ons ondrinkbaar bleken...mierzoet !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Na deze teleurstelling reden we verder de berg op naar het volgende paleis : Livadia. Bij aankomst viel gelijk de enorme mensenmassa op. Toeristen...wat zijn die toch, overal ter wereld, een plaag geworden !!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-vImbivHALOI/ULX5jWaqbtI/AAAAAAAAB90/W6kZCry5wes/s1600/DSC04802.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-vImbivHALOI/ULX5jWaqbtI/AAAAAAAAB90/W6kZCry5wes/s1600/DSC04802.JPG" height="268" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i>Livadia</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Met een noodvaart werden we door Natalia langs de belangrijkste vertrekken geleid, opgestuwd door achterliggende groepen. Eerst de lege balzaal, daarna de conferentietafel van 1945 waarachter Stalin, Roosevelt en Churchill het vredesverdrag hadden getekend, waardoor, naar later bleek, Europa werd opgedeeld in het vrije westen en het gesloten oosten (achter het ijzeren gordijn.) Opeenvolgend bekeken we o.a. het slaapvertrek en het boudoir van de tsarin en het bureau van de tsaar. In één van de vertrekken zong een mannengroepje a cappella een lokaal lied (de CD's kon je op de gang kopen !) Eigenlijk was het zicht vanuit de ramen het mooiste: diep onder ons aan de voet van de berghellingen schitterde de zon op het blauwe water van de Zwarte Zee.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De paleizen zijn leeggeroofd en de bewoners vermoord.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hoe zou de tsaar het hebben gevonden als hij geweten had dat het plebs 100 jaar later zich zou verdringen op zijn bordes, door zijn paleis zou stampen als een horde vandalen, geleid door de Natalia's, die in zijn tijd niet meer dan slavinnen waren ? </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Als goede toerist vraag ik me dat af, want het idyllische plekje op de Krim is nu verworden tot een "tourist-trap" van het ergste soort. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Maar och...Ik ben er geweest en heb het gezien !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Et après moi, etc.....</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-52578179693471366802012-11-15T20:18:00.000+01:002012-11-28T12:26:31.720+01:00Bootreis naar de Zwarte Zee, het Jalta van Tsjechow<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-s3Bc0E6N1A8/UKTIMSfytCI/AAAAAAAAB7g/x2am2tDIHm4/s1600/DSC04732.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-s3Bc0E6N1A8/UKTIMSfytCI/AAAAAAAAB7g/x2am2tDIHm4/s1600/DSC04732.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De vroege ochtendzon wierp zijn warme licht over Jalta en de achterliggende bergen. Op deze plek met zijn Mediterrane klimaat hadden historische figuren gewoond en gewerkt. De Russische tsaren bouwden er hun zomerpaleizen Massandra en Livadia en de schrijver Anton Tsjechow, die aan tuberculose leed, had hier vanwege het milde klimaat zijn toevlucht gezocht. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Die morgen liepen we achter gids Natalia aan over de brede boulevard langs de zee, waar het beroemdste verhaal van Tsjechow : "de dame met het hondje" zich afspeelt. Een prachtig verhaal, met een open einde, zoals al zijn verhalen eindigden. Niet : ze leefden nog lang en gelukkig, of kort en ongelukkig, of enige varianten hiervan, net zoals we dat in het echte leven ook niet kunnen voorspellen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Een beetje kitscherig standbeeld van de dame, het hondje en haar minnaar stond op de boulevard. Op het strand lagen dikke Russen te zonnebaden en groepen toeristen flaneerden langs.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ekaMEQXbqwg/UKTSxlPqHkI/AAAAAAAAB78/2UvtSwGNoTs/s1600/DSC04793.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ekaMEQXbqwg/UKTSxlPqHkI/AAAAAAAAB78/2UvtSwGNoTs/s1600/DSC04793.JPG" height="325" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Een eindje verderop bevond zich het Tsjechow-Theater, waar zijn toneelstukken in het begin van de 20e eeuw zijn uitgevoerd. Oude posters hingen nog aan de muur van De meeuw, De kersentuin, Oom Wanja en De drie zusters. Ja, zo moet het er in zijn tijd uit hebben gezien: een klein intiem theater met rode pluche stoelen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Om de huidige verering voor Tsjechow te benadrukken, reden we per bus de berg op om zijn villa te bezoeken, die nu een museum is. Door de tuin liepen we onder de nog door Tsjechow geplante bomen door, die metershoog boven ons uit torenden, naar het huis dat nog in originele staat verkeert.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-_oO46GEak8M/UKTV6kP42cI/AAAAAAAAB8Y/gbFtg-yHppA/s1600/DSC04799.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-_oO46GEak8M/UKTV6kP42cI/AAAAAAAAB8Y/gbFtg-yHppA/s1600/DSC04799.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
We kregen het kamertje van de zuster en de moeder te zien, een telefoontoestel uit 1900, de piano waar Rachmaninov op gespeeld heeft, het bed van Tsjechow, en de losse keuken die buiten het huis gesitueerd was en die je kon bereiken via een trapje. De kamertjes waren klein en de toeristen werden door de achterkomende groepen vooruit geduwd. Niet veel tijd dus om de ouderwetse inboedel te bekijken.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Uit de brieven van Tsjechow blijkt dat hij niet gelukkig was in Jalta, waar zijn gezondheid hem verplichtte te blijven terwijl zijn geliefde (Olga Knipper) in Moskou woonde, omdat ze haar acteercarrière niet wilde opgeven. De sfeer in 'De dame met het hondje' geeft perfect zijn stemming weer van hoe het is om te moeten wonen in een desolaat en verlaten badplaatsje in de winter, waar je tevergeefs verlangt naar warmte, liefde en leven !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hoewel ik het bijzonder vond om de plaats te bekijken waar Tsjechow heeft gewoond, vind ik het toch wel storend om te zien hoe zijn bekendheid door Jalta wordt geëxploiteerd. What is next ? Restaurant Tsjechow, waar je een Tsjechow-Burger kunt bestellen ? Tsjechow-cocktails ? Ongetwijfeld is dat wat er in de toekomst gaat gebeuren.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
So be it, ik ben er al geweest....</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-19533415110936923122012-11-14T19:55:00.000+01:002012-11-14T19:55:10.638+01:00Bootreis naar de Zwarte Zee: It takes 2 to tango !<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-qqMNvuZbpuM/UKPOS-oJCpI/AAAAAAAAB7E/8pAKy9DtXAU/s1600/Tango_dansen.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-qqMNvuZbpuM/UKPOS-oJCpI/AAAAAAAAB7E/8pAKy9DtXAU/s1600/Tango_dansen.jpg" height="343" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Een paar jaar geleden, toen ik vaak naar internationale tennis-toernooien afreisde, overkwam het me wel eens dat een man interesse in mij toonde. Dat was natuurlijk heel vleiend voor mijn ego, maar wat moet ik met een 80-jarige Engelsman die erop staat met me naar mijn kamer te lopen, terwijl ik dat toch prima zelf kan, en later, nadat ik hem had weggestuurd stiekem op de deur kwam kloppen ? Of die keer dat ik naast een Spanjaard zat tijdens een gala-diner en mij daarna op zijn kamer uitnodigde, omdat hij daar nog een goede fles cognac had staan ? Toen ik zijn invitatie beleefd afsloeg, sprak hij de getergde woorden : dat is jammer, dit is misschien je laatste kans want we worden er ieder jaar niet jonger op....!<br />
<br />
Zoiets dergelijks gebeurde me op de bootreis. In de dining-room was er vrije seating en zo kwam ik tegenover mensen te zitten van velerlei pluimage. Soms paren, vaak alleen reizende figuren, dames en/of heren, gescheiden, weduwen en weduwnaars, ouwe vrijsters, met allerlei verschillende achtergronden, zoals daar zijn: hoge ambtenaren, advocaten, actrices, ambassadeurs, artiesten, musici, journalisten, professoren, schrijvers, plus nog een gepensioneerde minister-president en een oude jonkheer met de langste achternaam van Nederland. En nog een paar die ik ben vergeten...<br />
<br />
Op één van de eerste dagen, werd ik tegenover een man gezet die alleen aan een tafeltje zat. Tijdens het eten vertelde hij me over zijn mislukte huwelijken, zijn kinderen en nog meer persoonlijke dingen die je alleen vertelt als je ver van huis bent en weet dat je die andere persoon waarschijnlijk nooit meer zult tegen komen. Daarna zagen we elkaar regelmatig in de eetzaal of in de bar. Op een avond namen we na het diner nog even een afzakkertje op het open dek en voerden een geanimeerd gesprek, tot ik in de gaten kreeg dat hij me wel erg vaak begon aan te raken. Toen hij weer mijn arm probeerde te aaien, duwde ik zijn hand weg en zei dat ik daar niet van gediend was. Hij begreep daar niets van want, volgens hem pasten we uitstekend bij elkaar !? Waarop ik abrupt opstond, hem nog een goede avond wenste en naar mijn hut vertrok. Daar deed ik de televisie aan om op BVN nog een staartje Pauw en Witteman mee te krijgen. Tot mijn irritatie werd er kort daarna hard op mijn deur geklopt (wie zou dat zijn?), een vrij dringend geklop eigenlijk, waarop ik niet reageerde. Na een paar minuten snapte hij kennelijk dat ik écht niet ging opendoen en verdween.<br />
<br />
De volgende dag, toen ik terugkwam van een excursie vond ik in de reling naast mijn deur een bosje droogbloemen gestoken met een briefje erbij waarop stond: "step by step...". Bedoelde hij, op de step, op de step, ik ben zo blij dat ik hem heb ? Had hij mijn afwijzing dan helemaal niet begrepen ?<br />
Daarna bleef hij mij hinderlijk volgen en aanstaren. Gelukkig hielden een paar dames hem voor me in de gaten. Ze vertelden me wat hij de hele tijd uitspookte en waar hij zich op dat moment bevond, zodat ik hem kon vermijden. Ze hadden hem 'het spook' gedoopt, eigenlijk wel hilarisch.<br />
<br />
Bij nader inzien ben ik tijdens mijn leven wel meer in dergelijke situaties verzeild geraakt. Op de middelbare school : de jongens die met me mee fietsten naar huis en me vervolgens uitnodigden om met hen stoute dingen te gaan doen op de oever van het Amsterdam-Rijn Kanaal. Of later bij de KLM : mannen die me 's nachts opbelden, op mijn deur klopten of andere dingen deden om mijn aandacht te trekken.<br />
<br />
Ik ben tot de conclusie gekomen dat leeftijd er helemaal niet toe doet. Mannen kunnen nog zoveel willen, als de vrouw niets voor ze voelt ( op zijn minst 'een beetje verliefd' ) moeten ze iemand anders gaan zoeken.<br />
Wat de Spanjaard dacht is dus helemaal niet van toepassing, leeftijd heeft hier niets mee te maken, want het spook, de 80-jarige en de Spanjaard hadden, ook als we twintig jaar oud waren geweest, geen schijn van kans gehad.Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-47397002916622542602012-11-13T17:23:00.000+01:002012-11-13T17:35:18.026+01:00Bootreis naar de Zwarte Zee: Gelati KloosterEen culturele reis naar de Zwarte Zee bestrijkt een enorm gebied, dus kan het niet anders dat je heel veel moet overslaan, maar als je maar 24 uur in Georgië bent leek het me het beste om op een excursie naar het Gelati Klooster ( twaalfde eeuw) te gaan. In de eerste plaats kreeg je in de 3 uur rijden door het landschap een idee hoe het land eruit zag en in de tweede plaats was het klooster uniek in de geschiedenis van de oosterse (Grieks)-orthodoxe kerk.<br />
<div>
Toen we aankwamen stonden de andere bussen van onze bootreis er al geparkeerd. Een paar honderd mensen verdrongen zich in de kleine, donkere ruimten om naar de muurschilderingen te kijken. In de kerk zelf was een bruiloft aan de gang, daar wilde ik wel naar kijken ware het niet dat er zoveel mensen vóór mij stonden dat het enige wat ik zag het plafond en een gedeelte van de muren was.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-LJv6U8aFmF4/UKJ1psf8NtI/AAAAAAAAB6g/dYqzlX1MDfc/s1600/Kutaisi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-LJv6U8aFmF4/UKJ1psf8NtI/AAAAAAAAB6g/dYqzlX1MDfc/s1600/Kutaisi.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
Omdat ik een hekel heb aan mensenmassa's ben ik in arren moede naar buiten gegaan en liep om de gebouwen heen. Achter de kerk stonden een paar bungalow's, die bewoond werden door de popes, of hoe je deze priesters in hun zwarte gewaden en eigenaardige hoofddeksels ook noemt. Een paar priesters liepen buiten om een luchtje te scheppen, misschien na de lunch ?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-E79jiiz-tEk/UKJ2iOymyHI/AAAAAAAAB6s/pd0Pr2sJ25Q/s1600/collage+orthodoxe+priesters.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-E79jiiz-tEk/UKJ2iOymyHI/AAAAAAAAB6s/pd0Pr2sJ25Q/s1600/collage+orthodoxe+priesters.jpg" height="275" width="320" /></a></div>
<br />
Na mijn rondje om het klooster liep ik terug naar de bus, want we hadden van de gidsen de opdracht gekregen na een half uur terug te zijn, want we moesten die avond nog op visite bij de First Lady van Georgië, de Nederlandse Sandra Saakashvili-Roelofs en die konden we natuurlijk niet laten wachten.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Het was leeg in de bus, wat bleek : Dr. Henk van Os zat in de universiteit-bibliotheek om een lezing te geven over de geschiedenis van het klooster. Onze gidsen wisten daar kennelijk niets van en ik ook niet.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Terug in het klooster hoorde ik nog net het laatste gedeelte van zijn verhaal.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Op de terugreis naar Batumi lag iedereen half te slapen en toen er gevraagd werd of we misschien nog een toilet-stop wilden inlassen, riep iedereen half in paniek : "please...noooo.!" Een paar uur ophouden dus en dan was het leed weer geleden.</div>
<div>
<br /></div>
Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-30259783254891930102012-11-13T11:25:00.001+01:002012-11-13T11:25:20.799+01:00Vijftig tinten grijsDe discussies zijn niet van de lucht.<br />
"Wat vind jij er nou van?", vroeg mijn vriendin in de AKO boekenstand op Schiphol en wees op de stapels 'Fifty shades of Grey', die gretig gekocht werden.<br />
"Och, als je houdt van een soort boeket-reeks-porno, moet je het beslist lezen", vond ik.<br />
Alleen deze schrijfsels, romans zou ik ze niet willen noemen, gaan verder dan de kus aan het eind. Dat vrouwen het fijn zouden vinden dat hun man/minnaar steeds woedend wordt om onbenulligheden en hen daarna straft met SM-seks ? Ook dat wordt sleur op den duur, zeker als je 50 keer binnen een paar honderd bladzijden mee moet lijden/genieten.<br />
"Ieder zijn meug, zei de boer ", en liep naar de varkensstal...<br />
<br />
Goed, hier hebben we met hele andere kleuren grijs te maken. De regen komt met bakken uit de hemel en de honden en ik blijven binnen. De laatsten hebben een hekel aan nattigheid, dus moet ik ze soms dwingen naar buiten te gaan om hun behoeften te doen. Ze liggen nu te slapen in hun behaaglijke mandjes en wachten tot het droog wordt. Verstandige hondjes...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/--N9VCJX3bWM/UKIfRJIWS-I/AAAAAAAAB4U/xcFdka4dDNU/s1600/DSC05024.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/--N9VCJX3bWM/UKIfRJIWS-I/AAAAAAAAB4U/xcFdka4dDNU/s1600/DSC05024.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-80241851512047053242012-11-12T17:11:00.002+01:002012-11-13T11:25:48.798+01:00gota fría otra vezWe waren dit jaar al verbaasd, dat we zo weinig regen hadden gehad, want na een hete zomer komt die onherroepelijk als er een lage-depressie gebied in de Middellandse Zee terecht komt, waardoor koude lucht uit het noorden in aanraking komt met de warme lucht boven zee. En ja hoor, afgelopen nacht werden we getrakteerd op harde wind en slagregens. Helaas hoorde ik een geluid waar ik altijd bang voor ben als het hard regent...tik....tik...op de tegelvloer naast mijn bed. Nee hè, niet weer....<br />
Licht aan en ja hoor, een gat in het plafond waar regelmatig een druppel uitvalt.<br />
Vanmorgen hebben we het vermoedelijke lek op het dak afgedekt met een stuk plastic. Als het straks weer maanden droog is, zullen we het definitief moeten dichten. Buiten was het water behoorlijk gestegen en stond tot aan de rand van de terrassen. De wijnkelder, die ook altijd onder stroomt tijdens een gota fría, was nog tamelijk droog.<br />
Het weerbericht voorspelt regen tot donderdag. Vandaag heb ik vast de achterstallige was gestreken, aan het eind van de week is het huis aan kant. Daarna gaan we de tuin winterklaar maken !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-E_UsbP896BY/UKEewLAMQOI/AAAAAAAAB38/D9JEnD1sDxI/s1600/DSC05031.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-E_UsbP896BY/UKEewLAMQOI/AAAAAAAAB38/D9JEnD1sDxI/s1600/DSC05031.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: left;"><br /></li>
</ul>
<br />
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-49075208806417797622012-11-11T16:21:00.001+01:002012-11-13T11:26:15.054+01:00Regen in Pedreguer<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qdNAHXE5LQQ/UJ_CCZJ8c9I/AAAAAAAAB3k/Xe1JFZItQWg/s1600/DSC05019.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-qdNAHXE5LQQ/UJ_CCZJ8c9I/AAAAAAAAB3k/Xe1JFZItQWg/s1600/DSC05019.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Al een paar dagen regent het in Andalucía, de buien hebben ons, aan de Costa Blanca, tot nu toe grotendeels overgeslagen. Maar nu regent het pijpenstelen, het klettert op de terrassen en door de harde windvlagen ook tegen de ramen. Al hebben de mensen in het noorden van Europa het idee, dat het hier nooit regent en dat het altijd warm is, hebben we wel degelijk last van de overgang van het warme zomerweer naar de koelere winter-temperaturen. Dus gaat de kachel aan en als je die niet hebt moet je extra truien aantrekken. Het huis controleren op lekken en het beste ervan hopen. De voorspelling is dat dit weer blijft tot donderdag.<br />
Goed, dan is het tijd om die klusjes in huis te doen, die tot nu toe zijn blijven liggen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-DFRI9MSS_4M/UJ-9KuhhGhI/AAAAAAAAB3M/vl1EcWiSiUo/s1600/arco+iris-sent.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="198" src="http://4.bp.blogspot.com/-DFRI9MSS_4M/UJ-9KuhhGhI/AAAAAAAAB3M/vl1EcWiSiUo/s1600/arco+iris-sent.jpg" width="640" /></a></div>
<i><br /></i>
<i>Deze foto van onze vallei werd vanmorgen genomen door onze buurman.</i>Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-47058274737001974702012-11-11T12:25:00.001+01:002012-11-11T12:25:42.167+01:00Bootreis naar de Zwarte Zee, van Batumi naar KutaisiDie dag waren we vroeg in de ochtend de haven van Batumi, Georgië, binnen gevaren na twee nachten en een dag op zee. De eerste nacht ontdekten we waarom de Ottomanen deze zee" kara deniz" (zwarte zee) hadden genoemd. Dat was niet omdat het water zwart was maar vanwege het slechte weer dat daar vaak voor kwam. En ja hoor, alsof de duvel ermee speelde, 's avonds na vertrek uit Istanbul tijdens de lezing van Midas Dekkers, begon het schip te slingeren, waardoor zijn lezing een bijzonder tintje kreeg, ook vanwege de bleek weggetrokken toehoorders. Mijn cabin-steward Steven, die op onze gang overal kotszakken tussen de relingen had gestoken, vertelde me dat er al vele medereizigers zeeziek in hun hut lagen. Gelukkig had ik nergens last van. Ik vond het eigenlijk wel lekker, dat omhoog op een golf zweven om daarna een duik naar beneden te maken ( zeven keer naar links en de achtste keer naar rechts ! ) Het enige wat me stoorde was dat de deur van de kleerkast steeds openvloog, om daarna met een klap weer dicht te vallen. Dat heb ik verholpen door mijn badhanddoek tussen de deur en de kast te proppen en er een stoel voor te zetten.<br />
<br />
Nu keek ik door het raampje van de bus naar het landschap van Georgië. Langs de kust stonden vele oude hotels die nog uit de sovjet-tijd stamden, herkenbaar aan de kazerne-bouw. Zo nu en dan wees onze jonge gids een nieuw gebouwd hotel aan, dat er, voor onze westerse begrippen, ook niet aantrekkelijk uitzag. Natuurlijk kon zij geen vergelijking maken met hotels elders in de wereld, wel begrepen we dat ze trots was op haar land. Helaas vertelde ze ons weinig nieuws en liet haar uitspraak van het Engels heel wat te wensen over. Wat ik onthouden heb is haar uitlating : "wie aar ferry hospieteebel piepul," niet alleen vanwege haar uitspraak, maar ook omdat het me deed denken aan de enthousiaste lezing van Ramsey Nasr, die de Georgiërs geroemd had om hun gastvrijheid. Hij was overal uitgenodigd om te komen eten en (veel) te drinken, had ik begrepen!<br />
Het landschap waar we doorheen reden was bebost en heuvelachtig, afgewisseld door valleien. De weg was smal en de varkens, koeien en kippen liepen gewoon los in de berm te grazen. Aan beide zijden van de weg stonden de typische Georgische huizen waar beneden het vee wordt gehouden en op de bovenverdieping de hele familie woont.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-gpl9IfEWey8/UJ-BKs57REI/AAAAAAAAB2Y/BJB3Wn1RO1s/s1600/DSC04644.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-gpl9IfEWey8/UJ-BKs57REI/AAAAAAAAB2Y/BJB3Wn1RO1s/s1600/DSC04644.JPG" height="231" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="text-align: center;">Onverwacht kregen we met een ander aspect van het land te maken, toen de bus een parkeerplaats opdraaide, waar de andere bussen afkomstig van onze boot reeds geparkeerd stonden. De reden van deze stop werd geleidelijk aan duidelijk toen ik twee rijen voor een hokje zag staan. De rij vrouwen was aanzienlijk langer, zoals gebruikelijk. Omdat niet duidelijk was wanneer de volgende gelegenheid voor een sanitaire stop zou zijn, sloot ik me bij de rij aan. De berichten die ons van voorin de rij bereikten waren niet erg bemoedigend, geen water, geen papier en ongelofelijk smerig. Ik keek rond of er niet een paar bosjes in de buurt waren, helaas....</span><br />
Na de stop reden we verder, op weg naar Kutaisi en soms kregen we in de verte de meer dan 5000 meter hoge, besneeuwde toppen van het Kaukasus-gebergte te zien.<br />
Na een paar uur reden we dan eindelijk Kutaisi binnen en de bus parkeerde op een groot plein, waar de enorme fontein, die er gloednieuw uitzag, opviel.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
We werden uitgeladen en gingen in ganzenmars door een park, langs hobbelige straten naar het museum.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
O jee, dat was een uitdaging voor de stokjes en rollators. In het museum zagen we ikonen uit lang vervlogen tijden toen Georgië zich nog in het middelpunt van de orthodoxe wereld bevond.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Na een snel rondje door die ene zaal werden we naar de markt geleid, waar er enige onzekerheid ontstond hoe lang we daar moesten doorbrengen, zodat sommige mensen terugliepen naar de bus en anderen buiten stonden te wachten. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-F1njB2Sgjjo/UJ-IHUI0_EI/AAAAAAAAB2w/p2DI9t1QCJQ/s1600/Kutaisi1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-F1njB2Sgjjo/UJ-IHUI0_EI/AAAAAAAAB2w/p2DI9t1QCJQ/s1600/Kutaisi1.jpg" height="226" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Het hoogtepunt van de dag, het klooster van Gelati, moest echter nog volgen, hoewel iedereen nu wat uit zijn humeur was vanwege honger en dorst. De lunch-dozen werden vervolgens uitgedeeld, maar de inhoud was, door urenlang in de hete kofferbak van de bus te zijn opgeslagen, er niet beter op geworden en half bedorven. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Maar niet zeuren, op naar het klooster !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-21500531884045473422012-10-06T13:00:00.001+02:002012-10-06T13:00:32.216+02:00 Bootreis naar de Zwarte Zee, IstanbulToen ik de advertentie zag wist ik het meteen ! Daar zou ik best wel eens heen willen gaan, want het is weer iets anders dan Florida, Noorse fjorden of de Zuidpool. Bovendien had ik nog nooit een bootreis gemaakt.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-bFcUTERTkno/UGm3XyR8hRI/AAAAAAAABy0/jgx3956cnIc/s1600/DSC04796.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="208" src="http://2.bp.blogspot.com/-bFcUTERTkno/UGm3XyR8hRI/AAAAAAAABy0/jgx3956cnIc/s320/DSC04796.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i> MS Ocean Majesty </i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<br />
De Zwarte Zee...Voor mij had het altijd een weemoedige klank gehad sinds ik het verhaal over Jason (en de Argonauten,) die weg werd gestuurd om in het koninkrijk Colchis het Gouden Vlies te veroveren, had gelezen. Colchis ligt in het tegenwoordige Georgië, één van de landen die we op de reisroute zouden aandoen. Was het water echt zwart, of was het maar bij wijze van spreken ? Waren de landen om de Zwarte Zee werkelijk van de Sovjet-invloed bevrijd ? Vragen, die hopelijk beantwoord gingen worden.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Na inscheping op Piraeus, de haven van Athene, voeren we naar onze eerste bestemming: Istanbul.</div>
<div style="text-align: left;">
Daar ging ik met vele van mijn medereizigers oude kerken en moskeeën bekijken. Het instappen van de bus nam enige tijd in beslag, want er waren nogal wat mensen op deze cruise, die je rustig 'senior' mag noemen en als ik moet schatten hadden ongeveer 10 % een stokje, rollator of rolstoel nodig.</div>
<div style="text-align: left;">
Plotseling hoorde ik een vrouwenstem bits zeggen: "ga hier maar zitten", naast mij dus. De vrouw liep zelf door naar achteren en liet haar man bij mij achter. We reden stapvoets, vanwege het chaotische verkeer, naar de eerste bestemming. Onze jonge vrouwelijke gids vertelde wat over een oude Joodse synagoge hier en een Ottomaanse erfenis daar, toen de man naast mij met zijn handen cirkels in de lucht begon te maken en onsamenhangende woorden uitstootte. Even later knikkebolde hij weg.</div>
<div style="text-align: left;">
Uit de bus gestapt bleek dat de Blauwe Moskee, die het eerst op ons programma had gestaan, zou sluiten voor het middaggebed, dus kregen we een lunch-box uitgereikt; dan hadden we wat te doen op het drukke plein. De gids verdween om te regelen dat we eerst de Basilica Cisterne konden bezoeken.<br />
Toen ze terugkwam misten 2 personen. Helaas konden we niet wachten, want we moesten zo snel mogelijk door. De gids zette er flink de pas in, wat enkele mensen flinke problemen bezorgde. De Basilica Cisterne ligt onder de grond en had in het vroegere Constantinopel voor de watervoorziening in de paleizen gezorgd.<br />
Het afdalen van de steile trap in het donker ging moeizaam, omdat vele toeristen zich, tegelijkertijd met ons, naar beneden probeerden te wringen. Al gauw gaf ik het op naar de gids te luisteren, niet alleen vanwege de elektronische muzak, maar ook omdat er niet voor iedereen ruimte genoeg was om dicht bij haar te komen staan. Tijd om een foto van de verlichte pilaren te maken, die mysterieus in het donkere water weerspiegelden, was er nauwelijks.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-MQfJEEPaBOM/UGq-W0x7xRI/AAAAAAAABzE/Y5kC782yZZM/s1600/basilica+cisterne.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="http://3.bp.blogspot.com/-MQfJEEPaBOM/UGq-W0x7xRI/AAAAAAAABzE/Y5kC782yZZM/s320/basilica+cisterne.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
De menigte dreef ons op en hoewel ik wel wat langer had willen blijven, stonden we al snel weer buiten. De gids moest nu de audio-kastjes gaan regelen bij de Aya Sofia, want zonder die mochten we er als groep niet in.</div>
<div style="text-align: left;">
Na lange tijd wachten kwam ze terug: we mochten in de ellenlange rij gaan staan. Voor de moeilijkst-lopende man was een rolstoel geregeld, die vrijwillig door één van de mannelijke leden uit de groep werd voortgeduwd, wat niet meeviel met al die grote middeleeuwse keien, die onregelmatig over het pad verdeeld waren.<br />
De 'verloren zoon en dochter' hadden zich ondertussen ook weer aangemeld :<br />
"I have it not understand", zei de vrouw tegen de gids.<br />
De advocaat met het ronde brilletje trok zijn wenkbrauwen op. Hij had namelijk net daarvoor tegen me opgemerkt dat alle mensen op deze bootreis elitair en hoogopgeleid waren.<br />
" Ze waren ook allemaal goed ter been," dacht ik, want dat had als aanbeveling, om deel te kunnen nemen aan de excursies, in de brochure gestaan.<br />
Eenmaal binnen het museum kregen we het bekende verhaal te horen van de grootste orthodoxe kerk in het Byzantijnse rijk die later, door de Ottomanen, tot moskee werd omgetoverd. Beide invloeden waren duidelijk aanwezig.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Cj-V7A-1HTE/UG2uGM5DEkI/AAAAAAAABzY/UqjFtV0qGQ4/s1600/DSC04568.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-Cj-V7A-1HTE/UG2uGM5DEkI/AAAAAAAABzY/UqjFtV0qGQ4/s320/DSC04568.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Na 40 minuten waren we alweer, te voet, op weg naar de volgende bezienswaardigheid: de Blauwe Moskee. De man met het stokje/rolstoel kon het nu écht niet meer bolwerken en werd door zijn vrouw op een bankje gezet. Blijft ie daar wel zitten, vroegen we ons af ? Zijn vrouw geloofde van wel.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De rest kwam ongedeerd op het binnenplein van de Blauwe Moskee aan.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-VdaSO7ai2d4/UG3tn1cMGzI/AAAAAAAABz0/HYrbnN7u6dA/s1600/DSC04620.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/-VdaSO7ai2d4/UG3tn1cMGzI/AAAAAAAABz0/HYrbnN7u6dA/s320/DSC04620.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Een paar vrouwen moesten nodig plassen en de gids ging mee want je had Turkse lires nodig om de deur open te kunnen maken. De 'verloren zoon' leunde hulpeloos op zijn stokje, waar was zijn vrouw nou opeens gebleven ? Zonder haar kon hij geen stap verzetten. Ik nam hem bij de arm en trok hem mee de rij in. Ik verzekerde hem dat zodra we naar binnen mochten zijn vrouw weer terug zou zijn. Hij keek steeds achterom: </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
"waar blijft ze nou, als ze niet naast me in bed ligt kan ik niet slapen." </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Nou zo lang zou die plas wel niet duren...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
"Kijk daar komt ze al, wat zal ze blij zijn dat zíj niet in de rij heeft hoeven staan!" </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Binnen trokken we onze schoenen uit, moesten de vrouwen een hoofddoek om en kregen lappen aangereikt indien hun armen en benen onbedekt waren. In de moskee was het vreselijk druk, je kon over de hoofden lopen. Ik ben maar ergens op de grond gaan zitten bij een Japanse groep die uitgebreid door hun gids voorgelicht werd. Mannen waren in een afgezet gebied aan het bidden en vrouwen met grote hoofddoeken om patrouilleerden als mode-politie. Ik dacht met heimwee terug aan dertig jaar geleden toen ik hier ook was geweest. We waren met zijn drieën en vormden de enige bezoekers. Het interieur had toen een overweldigende indruk op me gemaakt, zo sereen met al die kleurige tapijten, de geometrische patronen op de muren, de blauwe, gebrandschilderde ramen en de blauw versierde, enorme pilaren. De vele verschillende kleden waren nu omgewisseld tot één groot tapijt, wat eigenlijk nog mooier was door de rust die het uitstraalde.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0kroLNqO4g4/UG3wBpf8pXI/AAAAAAAABz8/TIxZP1SaLzU/s1600/DSC04629.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-0kroLNqO4g4/UG3wBpf8pXI/AAAAAAAABz8/TIxZP1SaLzU/s320/DSC04629.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Als laatste bezichtigden we het hippodroom, nog een overblijfsel uit de Romeinse tijd, waar twee obelisken te bewonderen waren.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-UIpto00-Ero/UHAFJKnB1PI/AAAAAAAAB0Q/WKH2hEkO4mQ/s1600/DSC04633.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="236" src="http://3.bp.blogspot.com/-UIpto00-Ero/UHAFJKnB1PI/AAAAAAAAB0Q/WKH2hEkO4mQ/s320/DSC04633.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De tijd was op, dus loodste de gids ons terug naar de bus die ons als laatste afzette bij de boot die kort nadat we ingescheept waren, koers zette naar Batumi in Georgië.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-89652982665713557042012-05-10T17:39:00.001+02:002012-05-10T17:39:30.691+02:00FideuáOnze buurman was jarig en om dat te vieren werden wij uitgenodigd voor de lunch.<br />
Zijn vrouw Rosa zou een lokale specialiteit bereiden: fideuá.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-XbQt3XM37Sk/T6vTUQZpw3I/AAAAAAAAByo/63-BzobBT-4/s1600/DSC03929.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="236" src="http://1.bp.blogspot.com/-XbQt3XM37Sk/T6vTUQZpw3I/AAAAAAAAByo/63-BzobBT-4/s320/DSC03929.JPG" width="320" /></a></div>
Iedereen kent wel de Spaanse variant : paella. Het verschil zit hem in het feit dat i.p.v. rijst, macaroni wordt gebruikt.<br />
We waren heel nieuwsgierig hoe het ons zou bevallen, want eerlijk gezegd ben ik maar al te vaak teleurgesteld geweest met de kwaliteit van een opgediende paella. Als je geluk had kreeg je een garnaal, een mossel en een konijnenbotje of twee. De rijst was vettig, de smaak vlak. Wat ik miste..., denk ik..., waren pepertjes, knoflook en kruiden zoals basilicum en koriander, die ze hier toch ook verbouwen? Of... Is mijn smaak teveel beïnvloed door soortgelijke gerechten die ik in Thailand en Indonesië heb geproefd ?<br />
<br />
Het was prachtig zonnig weer en we zaten buiten te genieten met een glas koele witte wijn, hapjes, daarna de fideuá en als toetje aardbeien met slagroom. Ja, het leven aan de Costa Blanca is zo gek nog niet !<br />
<br />
Voor de lezers die een fideuá zouden willen maken, volgt hier het recept, al zou ik zelf wat van bovengenoemde ingrediënten toevoegen; een soort Verre-Oosten variant op de Oost-Spaanse.<br />
Eet smakelijk !<br />
<br />
.<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Ingrediënten voor 4 personen:</span><br />
<ul style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 2.5em; padding-right: 2.5em; padding-top: 0px;">
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">400 gram elleboogjesmacaroni</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">200 gram zeeduivel (of andere witte stevige vis)</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">2 sepias</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">8 langoustines</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">2 teentjes knoflook (fijn gesneden)</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">1 kleine ui (fijn gesneden)</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">4 rijpe peer tomaten ( ontveld en in kleine stukjes)</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">1 lepel paprika poeder</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">saffraan en/of gele voedingskleurstof</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">zout</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">100 cc olijfolie</li>
<li style="margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">1 liter warme visbouillon</li>
</ul>
<div>
<span style="color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;"><span style="font-size: 14px; line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;"><span style="font-size: 15px; line-height: 18px;"><br /></span></span></div>
<br />
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-27788859937655893102012-01-28T20:27:00.000+01:002012-01-28T20:27:29.499+01:00Slecht VolkStel je voor dat een grote natuurramp plaatsvindt, of er breekt een atoomoorlog uit, wat zouden dan de gevolgen zijn ?<br />
Een aantal jaren geleden zag ik een film waarop een familie gezellig in de huiskamer naar de TV zit te kijken als plotseling het beeld verdwijnt. Daarna gaat het licht uit en de telefoon doet het ook niet meer. Na enige tijd begrijpen ze dat er iets heel ernstigs aan de hand moet zijn. De buurman heeft nog zo'n ouderwetse radiografische verbinding en komt met het nieuws dat er atoombommen op het land zijn gevallen. Al gauw zijn de winkels leeg, raakt de brandstof op en wie nog iets te eten heeft moet daar heel zuinig mee om gaan. Maar wat nog erger is : alle gedragsregels verdwijnen. Het is ieder voor zich en de sterkste wint.<br />
Het einde is voorspelbaar. Iedereen gaat dood net zoals in Nevil Shute's boek; "On the Beach".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Ov1fv8cCpm4/TyRKGNwX6yI/AAAAAAAAByg/uJEdC4lo0dQ/s1600/film-poster-the-road.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-Ov1fv8cCpm4/TyRKGNwX6yI/AAAAAAAAByg/uJEdC4lo0dQ/s320/film-poster-the-road.jpg" width="241" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Deze week las ik "The Road" van Cormac McCarthy met hetzelfde, angstaanjagende, thema. Een vader en zijn zoontje lopen door een verbrand landschap door een asregen, die de zon, maan en sterren verduistert. Alle huizen en winkels die ze passeren zijn leeggeroofd door de paar groepjes mensen die, net als zij, rondzwerven op zoek naar eten en kleding. Ze moeten zich regelmatig verschuilen voor mensen die ze "on the road" tegenkomen. De vader vertelt dat er twee soorten mensen zijn : Bad and Good People. Het verschil tussen die twee is dat de Bad People jacht maken op mensen om ze vervolgens op te eten en dat de Good People dat niet doen, al sterven ze van de honger.<br />
<br />
Zou er een verband kunnen bestaan tussen het toenemend aantal inbraken en de economische crisis? Of lijkt het maar zo ? In ieder geval zijn de afgelopen weken een aantal dieven bij ons in de buurt nogal actief geweest. Waren het de sinaasappelplukkers die onze huizen vanuit de boomgaard in de gaten konden houden ? Vorige week waren onze buren aan de beurt toen ze even een uurtje weg waren. Geld en juwelen, waaronder erfstukken, weg! Wij waren thuis maar hebben niets gehoord.<br />
Andere buren overkwam hetzelfde, alleen hadden die ook nog de autosleutels in huis liggen, zodat laptops, televisies, enzovoort in hun eigen auto geladen werden, waarmee de boeven eenvoudig wegreden.<br />
<br />
Het goede nieuws is dat de inbrekers waarschijnlijk nog niet erge honger hadden, anders waren ze wel gekomen terwijl de mensen nog thuis waren !<br />
.Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-86067497677465175002012-01-21T13:01:00.001+01:002012-01-21T13:01:09.384+01:00De olieboer<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ga60uFUjfng/TxqoLkwcVWI/AAAAAAAAByY/V2rChu9dwQA/s1600/olietank+voor+mlisblog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="172" src="http://3.bp.blogspot.com/-ga60uFUjfng/TxqoLkwcVWI/AAAAAAAAByY/V2rChu9dwQA/s320/olietank+voor+mlisblog.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
'Het gaat slecht', zuchtte de olieboer, 'mijn familie en vrienden hebben allemaal huizen en auto's op de pof gekocht en nu kunnen ze die niet meer afbetalen, want ze zijn allemaal werkloos geworden.'<br />
'Ja, dat is erg, maar olie zal toch altijd nodig zijn ?'<br />
'Als het koud is, zoals nu, wel, want een warm huis is essentieel, maar in de rest van het seizoen....'<br />
Dat is waar. Toen wij ons huidige huis kochten vonden we dat er centrale verwarming moest komen. De Spanjaarden denken dat ze in de tropen wonen, want er worden maar weinig huizen en appartementen opgeleverd met ingebouwde centrale verwarming. Je ziet wel in advertenties dat er airco/verwarming units aanwezig zijn, die blazen echter warme lucht die omhoog stijgt, dus je krijgt wel een warm hoofd doch je voeten blijven ijskoud. Of er is een open haard aanwezig met hier en daar strategisch geplaatste gaskachels. Die laatsten zorgen voor een vochtige atmosfeer in huis, wat nou niet bevorderlijk is voor de gezondheid. Een muffe lucht en schimmel op de muren zijn het gevolg.<br />
De volgende vraag was, nemen we gas- of olieverwarming ? Een gastank moest in de tuin ingegraven worden, ieder jaar een officiële keuring ondergaan en statiegeld was verplicht. Na 10 jaar wordt de oude tank vervangen door een nieuwe. Nu zagen we zo'n ontplofbaar gevaarte in onze tuin niet zitten, dus besloten we olieverwarming aan te schaffen. Bovendien was olie toen goedkoper dan gas (in de afgelopen 13 jaar is de prijs echter met 300% gestegen !)<br />
Een Nederlandse firma, die ons aanbevolen werd, legde binnen een week de installatie aan. Het was een heel werk, want alles moest boven de grond gebeuren omdat door ons hele huis plavuizen lagen die naadloos op elkaar aansloten zodat vloerverwarming uitgesloten was. Het 1000-liter vat kwam in één van de garages te staan en de kachel in de wijnkelder.<br />
We zijn jaren tevreden geweest met ons warme huis in de winter, want het kan hier behoorlijk koud zijn. In sommige winters heeft het flink gevroren, één keer hebben we zelfs -15 C gemeten !<br />
Helaas slaat de kachel de laatste dagen steeds af. Wim maakt het filter schoon en dan doet hij het weer voor een paar uur. Was de olie misschien verontreinigd ? De onderhoudsmonteur is gebeld, maar die kan pas over een paar dagen komen.<br />
Wat een geluk dat we in een paar vertrekken van die airco/verwarming units hebben hangen.<br />
Houden we in ieder geval een warm hoofd !<br />
<br />
<br />Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-79611316271971331942012-01-05T12:52:00.001+01:002012-01-05T12:52:52.272+01:00Achter tralies<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-GneEBC45a5w/TwV-F2CPDUI/AAAAAAAAByQ/sl766pn0h1k/s1600/collage+achter+tralies+voor+mlisblog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="http://2.bp.blogspot.com/-GneEBC45a5w/TwV-F2CPDUI/AAAAAAAAByQ/sl766pn0h1k/s320/collage+achter+tralies+voor+mlisblog.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
Gisteren bekeek ik op Facebook foto's van een mooie B&B in Andalucia. Het zag er schitterend uit, maar voor alle ramen zaten tralies, alsof het hier een luxe gevangenis betrof. Dat is overigens ook het eerste wat opvalt als je Spanje binnen rijdt: tralies voor alle ramen (en de luiken dicht.) Hebben ze hier dan zoveel boeven dat het nodig is, of is het alleen maar voor de sier ? Het eerste, vermoed ik. Een paar dagen geleden vertelde de buurman mij dat we voorzichtig moesten zijn, want het afgelopen weekend was er weer een golf van inbraken bij ons in de buurt geweest. Ze zijn dus wel degelijk nodig, hoewel die tralies geen garantie zijn dat je veilig bent, want met een koevoet zijn ze te verwijderen, zeker als ze niet diep genoeg in de muur zijn gemetseld.<div>
Het kan binnen zelfs gevaarlijk worden als er, bijvoorbeeld, brand uitbreekt, want door de ramen kan je dan niet wegkomen. Het is daarom van het grootste belang om van te voren een evacuatieplan op te stellen. Gelukkig hebben we voor de openslaande deuren tralies die je opzij kunt schuiven, als je tenminste de sleutel bij de hand hebt om het slot open te kunnen maken. Ik heb al een keer met de ogen dicht getraind. Zaklantaarn, tas met papieren en de sleutels mee om buitenom bij de voordeur te kunnen komen, zodat we de honden uit de keuken kunnen redden.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Dan moet het maar: iedere avond tijdens zonsondergang een wijntje drinken om door de tralies te zien hoe de lucht boven de bergen roodgoud verkleurt en de lichtjes beginnen te twinkelen in Benidoleig en Orba.</div>Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-77144312316713771002011-11-21T18:05:00.000+01:002011-12-31T17:13:39.817+01:00vuilnis in Spanje<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-8mlReOARqjs/Tso1mSvzEHI/AAAAAAAAByE/MWocjcCHtRQ/s1600/collage+vulles+voor+mlisblog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-8mlReOARqjs/Tso1mSvzEHI/AAAAAAAAByE/MWocjcCHtRQ/s320/collage+vulles+voor+mlisblog.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Ons weggetje </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Onze oude reserve-ijskast ging teveel stroom gebruiken, dus wilden we hem wegdoen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Als je grootvuil hebt in onze gemeente moet je dat melden bij het politiebureau. Daar vertellen ze je op welke dag je het bij de weg moet zetten en dan wordt het opgehaald. Zo gezegd, zo gedaan. De ijskast werd meegenomen, maar ondertussen had onze buurman er gauw wat bijgezet, de slimmerik, maar dat hebben ze laten staan.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Verderop op ons weggetje staan twee vuilnisbakken, die iedere dag door de vuilnisdienst worden geleegd. Tot ons verdriet liggen echter de dingen die de mensen ernaast gooien er soms weken of maanden later nog. De Duitser, in zijn protserige paleis er tegenover, moet zich wel de haren uit zijn hoofd trekken over de manier waarop zijn uitzicht bedorven wordt en dan hebben we het nog niet eens over de stank. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
In de vele jaren, dat we in Spanje wonen hebben we gezien hoe er hier met vuilnis wordt omgegaan.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
In Mallorca woonden we in een mooie vallei aan zee. Vuilnis werd er niet opgehaald. Waar de weg van Sóller afboog naar Deià, boven op de pas, werden na een aantal jaren vuilnisbakken neergezet, omdat vele bewoners daar hun vuil reeds deponeerden, al of niet in zakken. Zelfs toen er bakken stonden mikten de mensen hun zakken, uit luiheid, gewoon uit hun autoraampje. Het was geen wonder dat zich daar al spoedig een legertje zwerfkatten vestigde, die de zakken open krabden om naar voedsel te zoeken. Er waren zelfs mensen die expres hun zak op de grond zetten voor dat doel.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
In de mooie natuur, onder een majestueuze amandelboom in een bocht van het weggetje naar ons huis, kwamen de eilandbewoners van heinde en verre om al hun rotzooi juist daar neer te gooien: ijskasten, matrassen, roestige ledikanten, kapotte stoelen, bouwafval, noem maar op, het lag er( en ligt er waarschijnlijk nog) omdat niemand zich er verantwoordelijk voor voelt.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De laatste jaren zien we enige vooruitgang, omdat de meeste gemeenten plekken hebben opengesteld waar de mensen hun afval gescheiden kunnen weggooien, door speciale bakken voor glas, blik, papier, tuinafval, kleding, etc. neer te zetten. Het nadeel is echter dat je over een auto moet kunnen beschikken en dat de vuilnisophaaldiensten niet altijd de vuilnis ook gescheiden afleveren bij de vuilverwerkingsbedrijven. Maar dat is weer een ander, en ingewikkeld, verhaal over hoe de gemeenten hun budget uitbesteden aan de goedkoopste aanbieder, zodat het vuil over lange afstanden moet worden versleept en soms gewoon illegaal wordt gestort en in de open lucht verbrand.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Als ik dan zie hoe de huisvrouwen hier iedere dag het stoepje voor hun huis keurig schoonvegen, de boeren hun land netjes bebouwen, maar dat daarbuiten overal in de bermen en onbebouwde landjes het rotzooi zich opstapelt, vermoed ik, helaas, dat de Spanjaarden lijden aan het "Not In My Back Yard"-complex : ieder veegt zijn eigen straatje schoon, voor de andere voelen ze zich niet verantwoordelijk !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-68539133129631469972011-09-11T10:40:00.002+02:002011-09-23T21:27:08.532+02:00Oxy shots en wodka tampons<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-qI2bTWtOl7I/Tmxg2-xRQDI/AAAAAAAABx8/KvCCQzNf7nw/s1600/collage+oxy+shots+voor+memblog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-qI2bTWtOl7I/Tmxg2-xRQDI/AAAAAAAABx8/KvCCQzNf7nw/s320/collage+oxy+shots+voor+memblog.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
Nou heb ik toch altijd gedacht, dat je alcoholische dranken tot je diende te nemen via de mond. De tijd heeft die gedachte echter achterhaald. Hoezo mond, er zijn toch betere en snellere manieren om stomdronken te worden?<br />
<br />
Ik ben nog opgegroeid in de overtuiging, dat dronken worden niet de bedoeling was van een gezellig avondje uit met vrienden. Meewarig keken we dan ook toe als iemand de grens van plezierig aangeschoten had overschreden. Als hij of zij niet meer op zijn benen kon staan, met dubbele tong begon te praten, of nog erger, de hele boel onder kotste werd er gauw een taxi geroepen. Weg met die handel !<br />
<br />
De trend van de laatste jaren is echter andersom. Je moet juist dronken worden en het liefst zo snel mogelijk. Eerst kwamen er berichten over jongeren op het platteland in Nederland die in boerenschuren bij elkaar komen om daar te gaan coma-zuipen. In Spanje is er de laatste tijd veel te doen over de overlast die de jeugd veroorzaakt met hun "botellones". Ze ontmoeten elkaar op straat, op een plein of op het strand en nemen hun eigen flessen drank mee. De bewoners van de rond omliggende huizen klagen steen en been over de herrie en de puinhoop die ze achterlaten.<br />
<br />
In de krant van deze week las ik dat er speciale bars zijn waar je oxy-shots kunt bestellen; dat zijn met gas gevulde tubes waarin op wodka gebaseerde alcohol zit, die je moet inhaleren. Efficiënt middel om snel dronken te worden en ze zeggen dat je de volgende dag geen kater hebt ! Op de Balearen ( in Magalluf hadden ze al zeven van die oxy-bars) heeft de regering de shots verboden omdat ze eerst willen onderzoeken wat de risico's voor de gezondheid zijn. Echter geen nood, er zijn nog veel meer mogelijkheden om zonder te drinken, snel dronken te worden ! Je kunt bijvoorbeeld een voetenbad nemen in wodka, een glas wodka in je ogen gieten of opsnuiven via een rietje in je neusgaten. En wat dacht je van een tampon die je drenkt in wodka om hem daarna, voor vrouwen, in de daarvoor bestemde plaats te deponeren ? O ja, bij mannen stop je die op een plek "where the sun doesn't shine' . Geheid succes !<br />
<br />
Het is me toch wat, al die verschillende mogelijkheden ! Toch denk ik dat ik zo meteen, gewoon ouderwets, buiten op het terras een glaasje cava ga drinken. Door de mond...Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-12309477981657740102011-07-24T21:57:00.000+02:002011-07-24T21:57:02.105+02:00Moeten de Spanjaarden Engels leren spreken ?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-bmZ4v8npQIc/TixuY--7ieI/AAAAAAAABx4/gz3SQAg4hxY/s1600/collage+Utrecht+CS+1963.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="282" src="http://1.bp.blogspot.com/-bmZ4v8npQIc/TixuY--7ieI/AAAAAAAABx4/gz3SQAg4hxY/s400/collage+Utrecht+CS+1963.jpg" width="400" /></a></div><br />
Het is alweer lang geleden dat ik informatrice was bij de Nederlandse Spoorwegen op Utrecht CS.<br />
<br />
Het zag er toen heel anders uit dan nu. Het Inlichtingenbureau had ramen die aan de buitenkant uitkeken op het Stationsplein waar de bussen vertrokken, en aan de binnenkant op de stationshal. Zo hadden wij, informatrices, aan de ene kant een prachtig uitzicht op de mensen die voorbij spoedden in weer en wind, en aan de andere kant de loketten en de haastige reizigers op weg naar de treinen. Er waren echter ook mensen die niet op reis gingen, maar dat wel graag zouden hebben gewild. Groepjes buitenlandse gastarbeiders, die heimwee hadden gekregen naar hun geboorteland kwamen regelmatig bij ons binnen om te informeren hoe laat de trein naar Bari ging of naar Thessaloniki. De taalbarrière was echter een probleem en omdat geen van de mannen Nederlands sprak verliep de communicatie nogal moeizaam. Zo herinner ik me mijn collega Mieke, die welwillend de Zuid-Europees uitziende jongeman tegemoet trad aan de balie:<br />
'Speakie greekie?' vroeg hij hoopvol.<br />
'Miekie nie speakie greekie,' zei ze heel adrem.<br />
Gelukkig had ze al een lijstje klaar liggen waarop de vertrektijden stonden van de treinen naar "Saloniki". Misschien dat dat de heimwee een beetje verzachtte.<br />
<br />
Later ben ik gaan vliegen en kwam erachter dat het niet voor niets was, dat het vliegend personeel minstens 3 buitenlandse talen moest spreken en bij voorkeur 4. Engels, Frans, Duits was vereist buiten het Nederlands, maar om purser te worden moest je ook nog Spaans leren. Voor de trajecten, waarop bekend was dat de passagiers alleen hun eigen taal spraken waren stewardessen uit dat betreffende land aan boord werkzaam, bijv. Op Tokyo Japanse, op Taipei Chinese, op Bangkok Thaise etc.<br />
<br />
Weer een aantal jaren later woonde ik op Mallorca, waar een heel contingent buitenlanders met de meest uiteenlopende nationaliteiten was neergestreken. Toen viel het wel erg op: Engelsen, Amerikanen en Canadezen spraken alleen maar Engels, Duitsers Duits, Fransen Frans en de Mallorquinen alleen maar Mallorquin en, als het moest maar liever niet, Castellano.<br />
Daar zaten mijn man en ik tussen als tolken, want als de groepen elkaar ontmoetten was er een grote spraakverwarring.<br />
Als we dan voorstelden dat iedereen, op zijn minst Castellano zou moeten leren, stuitte dat op grote bezwaren. Ze waren te oud, hadden geen talenknobbel, of...met handen en voeten ging het toch ook wel..??<br />
Het is waar, om een andere taal te leren moet je heel veel tijd en moeite investeren. Op een heel leven moet die tijd toch wel ergens gevonden kunnen worden ?<br />
<br />
In de tussentijd is er niet veel veranderd. Een paar weken geleden was er een ingezonden stuk in de Engelstalige Costa Blanca News, waarin een Brit vond dat het tijd werd dat de Spanjaarden allemaal Engels gingen leren. Natuurlijk kwam daar veel commentaar op: dat het andersom moest zijn, want een Spanjaard in Engeland verwacht toch ook niet dat hij te woord zou worden gestaan in het Spaans? Aan de andere kant heeft het voor de Spanjaarden zin om een andere internationale taal te leren,vooral ook omdat de meest gebruikte internationale taal ( nog steeds) het Engels is.<br />
De gemoederen liepen weer eens hoog op en de scheldwoorden vlogen over en weer.<br />
<br />
De Spanjaarden moeten natuurlijk niets en de mensen die alleen maar hun eigen taal willen spreken ook niet. Uit ervaring weet ik echter dat het een enorme satisfactie geeft om te kunnen verstaan wat er om je heen gesproken wordt!Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-60841512380439150582011-07-13T22:02:00.000+02:002011-07-13T22:02:03.819+02:00Stiertjes in de stratenVaak ga ik niet naar het dorp, soms om geld op te nemen bij de bank of om de krant te kopen. Het is er gewoon niet zo interessant en mooi is het ook al niet.<br />
De enige keren dat ik moet is als er weer eens een verzoek uit Nederland, van het pensioenfonds of de Sociale Verzekering Bank, komt om een "bewijs van in leven zijn" officieel te laten ondertekenen. Als je in Nederland woont hoeft dat niet, maar als resident in een ander land is deze bureaucratische handeling verplichte kost. Dus zowel mijn man als ik moeten ieder, twee keer per jaar, naar het gemeentehuis om bij de vredesrechter dit formulier te laten ondertekenen en afstempelen.<br />
<br />
Zo ging ik een paar dagen geleden weer op weg naar het stadhuis met zo'n formulier . Het was een heidens karwei om mijn auto te parkeren, want de "fiestas" waren weer aan de gang en dan is de binnenstad afgezet omdat ze stiertjes loslaten in de straten. Op de trottoirs zijn kooien gezet, waar de toeschouwers kunnen schuilen achter de spijlen. Ik baande me een weg naar de "ajuntament" maar eenmaal binnen was het totaal uitgestorven. Alle bureaus waren leeg, dat kon je zien want de deuren naar alle kamers stonden open. Na enige tijd kwam er een receptioniste tevoorschijn, die mijn formulier in ontvangst nam. Ze keek bedenkelijk, toen ik zei dat ik het zo snel mogelijk terug moest hebben, want ik had een deadline gekregen om het uiterlijk op 18 juli terug in Nederland te hebben. " Ja... zie je," zei ze,"er zijn deze week fiestas dus zal het wel volgende week ( de 18e) worden dat het klaar is." Ik had eigenlijk niets anders verwacht, want als er fiestas zijn, of vakantietijd ( juli en augustus) duurt alles nog langer dan het normaal al doet.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-SCUY_xPuL3A/Th3oRqeNaiI/AAAAAAAABxw/1aJ-qx8rEMY/s1600/DSC03059.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="286" src="http://3.bp.blogspot.com/-SCUY_xPuL3A/Th3oRqeNaiI/AAAAAAAABxw/1aJ-qx8rEMY/s320/DSC03059.JPG" width="320" /></a></div>Toen ik uit het gemeentehuis kwam hadden ze net een stiertje losgelaten, die door mannen, vooral jonge, uitgedaagd werd hen aan te vallen. Als het dier dat dan ook deed, renden ze hard weg. Bovenop de kooien zaten de inwoners van Pedreguer met belangstelling te kijken naar het zwoegen van het stiertje, dat al lange slijmslierten uit zijn bek had hangen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-QsSGGmsbDY8/Th3qsKUNw7I/AAAAAAAABx0/KZqJEoZIwPk/s1600/DSC03063.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-QsSGGmsbDY8/Th3qsKUNw7I/AAAAAAAABx0/KZqJEoZIwPk/s320/DSC03063.JPG" width="320" /></a></div>Eigenlijk kan ik het nauwelijks aanzien hoe het arme dier gepest en gesard wordt, maar wie ben ik dat ik als gast in dit land de lokale cultuur bekritiseer? Er hangen tenslotte overal banieren waarin verkondigd wordt dat Pedreguer hartstochtelijk van zijn stieren houdt. Dat geldt niet alleen voor de mensen hier, maar voor heel Spanje. De Spaanse staatstelevisie TVE 1 zendt iedere dag een heel programma uit over de wereldberoemde stierenrennen in de straten van Pamplona tijdens de feesten van San Fermín, die nu plaatsvinden.<br />
<br />
's Avonds vertelde de buurman dat een man op de horens was genomen en zodanig verwond was geraakt, dat hij het waarschijnlijk niet zal overleven.<br />
Ik was blij, dat die aanblik me tenminste bespaard was gebleven.Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4764316396346823430.post-16047998059265114112011-06-26T11:15:00.014+02:002011-06-26T12:59:10.175+02:00Los Indignados<a href="http://4.bp.blogspot.com/-r-TC6Jf47SI/Tgb5Tyv4hHI/AAAAAAAABxU/Xwj1YFEPhI4/s1600/collage%2Blos%2Bindignados.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 283px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-r-TC6Jf47SI/Tgb5Tyv4hHI/AAAAAAAABxU/Xwj1YFEPhI4/s400/collage%2Blos%2Bindignados.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5622455303254082674" /></a><br /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Lang moest ik nadenken waar mijn volgende blog over zou moeten gaan. De meeste blogs die over het leven in Spanje worden geschreven gaan over de dagelijkse bezigheden, in en rondom de plaats waar men woont. Hoewel het blijkt dat er grote belangstelling is voor het mooie plaatje uit de omgeving, de dagelijkse temperatuur, het liggen bij het zwembad, het eten van tapas vergezeld van een lekker biertje of een glaasje wijn, kortom de persoonlijke wederwaardigheden, wil ik soms ook de andere kant van Spanje laten zien.</div><div><br /></div><div>Zo kan men sinds 15 mei 2011 (15M) niet meer om de beweging van "los indignados" , de verontwaardigden, misschien wel geïnspireerd door de "Arabische lente", heen. Het zijn de jongeren, die massaal op de grootste pleinen van de Spaanse steden zijn gaan demonstreren tegen de hoge werkeloosheid van wel 21.3% (en onder de jongeren van 18-25 jaar is dat zelfs 45%) en de zware bezuinigingen die de regering van de socialistische premier Zapatero, noodgedwongen, in opdracht van de EU, heeft moeten doorvoeren. Geen werk betekent geen geld, want op de werkeloosheidsuitkeringen wordt gekort, geen subsidies meer bij hoge huishuren, geen leningen van de banken meer, enzovoort, enzovoort.</div><div><br /></div><div>Van Spaanse vrienden krijg ik regelmatig verslagen over wat er zich op de pleinen in Valencia en Dénia afspeelt. Ze demonstreren voor meer democratie en vertellen elkaar verhalen, die ze hebben gehoord over de zelfverrijking en frauduleuze praktijken van de heersende politieke elite en hun zakenvriendjes. Een voorbeeld : een hoge politicus van de PP bestelt een beeld als cadeau voor de Paus, die op bezoek komt in Valencia. Hij reserveert een bedrag van 8 miljoen euro, vervolgens geeft hij de opdracht door aan een partijgenoot, die de opdracht weer aan een ander door geeft voor 4 miljoen. Enfin via drie anderen komt de opdracht uiteindelijk bij de beeldhouwer. De kosten voor het maken van het beeld: 8000 € ! </div><div>Geen wonder dat het publiek verontwaardigd is.</div><div><br /></div><div>Maar nu komt het merkwaardige. Een week na 15M worden de gemeentelijke- en provinciale verkiezingen gehouden. Je zou denken, dat de mensen niet zouden kiezen voor de heersende elite, al is dat moeilijk omdat je hier niet voorkeursstemmen aan een persoon kunt geven, maar op een partij moet stemmen. Dat de PSOE verliest, omdat ze aan de macht waren toen de economische crisis uitbrak, was niet moeilijk te voorspellen. En hoewel de PP geen enkele oplossing heeft aangedragen om uit de huidige economische malaise te komen, hebben ze de verkiezingen ruimschoots gewonnen. Zo blijft de hoge politicus van de PP uit het bovengenoemde verhaal , die al een proces aan zijn broek heeft gehad wegens het aannemen van "cadeau's" van grote bedrijven, gewoon aan de macht.</div><div><br /></div><div>De geschiedenis leert dat al deze protestbewegingen vanzelf een zachte dood sterven. Wie weet nog iets van Parijs 1968, of in Nederland de Maagdenhuisbezetting, protestmars tegen de kernraketten en de krakers, die leegstaande panden bezetten uit protest tegen het gebrek aan huisvestingsmogelijkheden ?</div><div>In Barcelona en Valencia werd er al gebruik gemaakt van geweld om de bezetters te verwijderen en ik hoorde dat in Dénia de restaurants, bars en winkels zo ondertussen ook wel vinden dat het welletjes is geweest, want ze lijden verlies door de kamperende jongeren voor hun deuren.</div><div><br /></div><div>Het ziet er op het ogenblik niet zo best uit voor de Spaanse economie. Gelukkig is het seizoen van de"fiestas" weer aangebroken. Zojuist hebben we San Juan en Corpus Christi gevierd met het in de lucht knallen van kostbaar vuurwerk. </div><div>Brood en spelen, dat laten ze zich hier in ieder geval niet afnemen ! </div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div>Jannettehttp://www.blogger.com/profile/15089753737200112410noreply@blogger.com1