zondag 5 april 2009

Het is toch wat !

Iedere vrijdag als we de lokale kranten opslaan staan er zo'n beetje dezelfde dingen in , zoals :
corrupte burgemeesters en/of wethouders afgezet en soms zelfs juridisch vervolgd. De schandalen hebben meestal te maken met vriendjespolitiek en bouwfraude. Deze week zijn de bestuurders van Denia, Teulada, Calpe en Vall de Laguar in het nieuws, maar het zouden net zo goed andere gemeenten kunnen zijn, want overal spelen dezelfde zaken. Misschien is een gekozen burgemeester toch niet zo'n goede oplossing, zeker niet in kleinere gemeenten waar al decennialang dezelfde families de touwtjes ( en de grond) in handen hebben. 

Een ander onderwerp is de kredietcrisis en de alsmaar verslechterende wisselkoers van de Engelse pond tegenover de euro. De Engelse expats en bezoekers hebben een derde van hun inkomen als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. Hierdoor lopen het toerisme, de horeca, de hotelbusiness, supermarkten, huizenbouw en alle aanverwante bedrijven enorme schade op. Ik denk dat het dominostenen-omgooien record niet meer nagebootst hoeft te worden in een grote lege kippenloods, het gebeurt gewoon hier, bij open daglicht en het enige wat we eraan kunnen doen is:  ernaar kijken.
Het opvallendste artikel dat gewijd was aan de economische malaise vond ik deze week in de 'Hallo' het Nederlandse weekblad aan de Costas : "Minnaressen de dupe van de economische crisis!" Wat is hier aan de hand ? Bij een onderzoek onder Britse beursmensen bleek:  net als luxewagens eisen minnaressen veel tijd en geld. Dus als rijke mannen moeten besparen, dan is de minnares de eerste die het veld moet ruimen. De oorzaak zou zijn dat mannen een scheiding vrezen in deze economisch onzekere tijden; het zou namelijk hun financiële ondergang kunnen betekenen. Bovendien hebben mannen minder libido ( impotent ?) in zorgelijke tijden. Tja, je mag dus van geluk spreken als je een getrouwde vrouw bent tijdens een economische depressie? Jammer voor de minnaressen, hopelijk hebben ze goed gespaard. Zo zie je maar dat je als vrouw te allen tijde moet zorgen voor financiële onafhankelijkheid !  Een vakbond voor gedumpte maintenées oprichten, is dat misschien een goed idee ?

Verder is het hier "business as usual."
Op de tennisclub is het druk i.v.m. de feestdagen, zodat wij onze competitiewedstrijden niet meer thuis kunnen afwerken, maar elders banen moeten zoeken. Dat was nog even een heel georganiseer, maar we hebben gelukkig alternatieven gevonden.
Verder heb ik afgelopen week een liefdadigheidsevenement bijgewoond in Calpe.
 























De opbrengst van de avond was voor de weeskinderen van de Emaus-stichting. Die kinderen zijn niet alleen wees omdat ze geen ouders hebben, maar omdat ze net als honden en katten op straat zijn achtergelaten. Verder zijn er ook tehuizen voor verwaarloosde ouderen, teenagers met problemen en een soort 'Blijf van mijn lijf' huizen voor vrouwen en kinderen die thuis mishandeld zijn.  

Er traden een paar professionals op, zoals Wesley Phillips en Ed Rogers ( de laatste is de echtgenoot van de voorzitster van onze tennisclub),  maar de rest van de avond werd gevuld door amateur-dansers en - zangers. Je moet dan begrip hebben voor het feit, dat ze nerveus zijn, maar het leverde wel een paar hilarische momenten op. Al het eerste nummer werkte op mijn lachspieren omdat een paar Engelse dames, met bovendien een behoorlijk overgewicht, een flamenco-show gaven. Niet alleen waren de ingestudeerde bewegingen onbeholpen en plichtmatig, maar ze hadden ook nog de passie vergeten, waardoor de flamenco zo spannend kan zijn. 
Het koor werd begeleid door een man op een keyboard. Hij was zo zenuwachtig dat hij er regelmatig naast zat en zelfs stukken oversloeg,  zodat het koor niet meer wist waar ze waren. Verder ging hij steeds sneller spelen, wat de dirigente voor de nodige problemen plaatste. Daar lach je natuurlijk niet om, want het was, letterlijk, tenenkrommend entertainment.
Bij een playbacknummer bleef de plaat steken, niet één maar tweemaal en een 'seniore' danseres struikelde, tijdens een dansje als begeleiding van het lied:  "The King and I",  over haar hoepelrok zodat ze met haar benen spartelend in de lucht een enorme grote onderbroek liet zien.
Maar voor het goede doel bleven we braaf zitten en gaven iedereen aan het einde een hartelijk applaus.

Ze gaan een vervolgshow geven. Ik houd mijn lezers op de hoogte.

Geen opmerkingen: