Montgó in de morgen, gefotografeerd vanaf La Sella.
Hoe ziet eind oktober er in onze contreien uit? Na de stortregens van de gota fría, die half september begonnen en de hevige storm van de vorige week die beiden veel schade hebben aangericht, is het even rustig op het weergebied. Nu heerst "El verano de Jeronimo", bij de Engelssprekenden beter bekend onder de naam "Indian Summer" .
De bladeren van de populier beginnen in steeds groteren getale naar beneden te dwarrelen en zullen over een paar weken zo'n dik tapijt vormen, dat het veel werk zal kosten het weer opgeruimd te krijgen. Naast de vijg, wiens bladeren ook prachtig verkleuren en daarna afvallen, staat de loquat in bloei. In april/mei van 2010 zullen we de vruchten kunnen eten.
We hebben sinds een paar weken een tuinman, die door Wim is aangetrokken om de compleet overwoekerde tuin weer op orde te krijgen. Hij werkt hard en de bergen met tuinafval zijn dan ook niet te overzien, maar hopelijk is binnenkort het pad naar de verbrandingsplek weer vrij gemaakt, zodat we het kunnen gaan verwerken. Een aardige bijkomstigheid is wel dat er nu veel hout voor de open haard is vrijgekomen; daar zullen waarschijnlijk vooral onze buren, die geen centrale verwarming hebben, van gaan profiteren. Voor de honden is het ook een feest; overal die nieuwe paadjes waar ze zo heerlijk kunnen gaan snuffelen om al die andere dieren in de tuin op te sporen.
Eén appelboom en de mispel zijn omgehakt, niet waar ik voor gekozen zou hebben, maar twee kapiteins op een schip.... Ik zal er maar in berusten, misschien dat ik in het voorjaar nieuwe bomen ga planten.
