Kevin

Met Kevin in Valladolid















Het is een treurige dag.
Vandaag wordt Kevin gecremeerd.
Nooit meer avonden , waar we tot laat in de nacht buiten op het terras zullen zitten van je 'Villa' en de wereld zullen doornemen onder het genot van enige glazen wijn of iets sterkers, terwijl de klanken van een Mozart-symphonie zachtjes door de openslaande deuren naar buiten waaien en zich vermengen met de geuren van de jasmijn. Geen lunches meer en geen diners in nieuw te ontdekken, lokale restaurantjes. Geen klassieke muziekfestivals en geen culturele uitstapjes.
En nooit meer zelfgeschreven 'Murder-mysteries' ,die je vrienden moesten zien op te lossen. Vaak betrof het een ouderwetse ' crime passionel' , maar wie had wat gehad met wie ? De grootste pret was om gekleed te gaan in de rol die je moest spelen. Vreemd volk zat daar op je terras, SS-officieren vermengd met Marlene Dietrichachtige vamps ,warhoofdige dichters en morsige privé-detectives. Door aan elkaar vragen te stellen kwamen we er, onder grote hilariteit en plezier , achter wie de moordenaar(es) was. Daarna werd er gedanst tot diep in de zomernacht.
De zondagbrunches in het Marriott Hotel, waar je ons uitnodigde, omdat je wist dat ik dol was op champagne, die daar rijkelijk vloeide en het werkelijk heerlijke buffet. Vaak moest ik dan vertellen over mijn belevenissen met mijn passagiers, uit de tijd toen ik nog vloog. Vooral het verhaal van de kaviaar was je favoriet en moest ik, op je verzoek, herhalen als er vrienden of familie bij waren.
Het ging ongeveer zo:

-In de Royal Class van de KLM werd als hors d' oeuvre kaviaar en kreeft geserveerd. We begonnen de service altijd bij de voorste rij; bij het voorbijgaan van de laatste rij hoorde ik de ene zakenman tegen de andere zeggen:
" Ik ben werkelijk dol op kaviaar, maar ze zijn zo gierig bij de KLM , typisch Nederlands, dat er veel te weinig is voor alle passagiers, dus geven ze van die lullige ,kleine porties en nu ik op de laatste rij zit, zal je zien dat er niets meer over is tegen de tijd dat ze bij mij aangekomen zijn ".
Op die dag wilden echter de meeste passagiers kreeft i.p.v. kaviaar, dus toen ik bij de betreffende passagier kwam had ik van de 6 blikjes er nog drie over. Dus zei ik tegen hem:
" Ik denk, dat u vast veel van kaviaar houdt . Wilt u een kleine of een grote portie? "
" Graag een grote portie".
" Wilt u er ook eiwit, bieslook en uitjes bij ?"
" Graag."
Ik nam een heel blikje en keerde dat om op het midden van het bordje. Daaromheen drapeerde ik keurig bergjes bieslook, eiwit en uitjes. Het was een plaatje. Ik nam het hele mandje met toast en zette dat naast zijn bordje. Wilde hij misschien ook nog een hele fles champagne erbij ? De passagier naast hem keek me aan. Ik gaf hem een knipoog.
Toen ik na een tijdje kwam kijken hoe het met hem was, zag ik dat zijn bordje bijna leeg was. Heel vriendelijk vroeg ik of hij misschien nog een blikje wilde . Benauwd keek hij me aan. Nee, het was allemaal erg lekker geweest, maar eigenlijk at hij nu liever niets meer en ook zijn hoofdmaaltijd , een medium gebakken steak, wilde hij, alstublieft, afbestellen als dat nog kon !-

Je vond, dat ik mijn verhalen moest opschrijven. Maar ik had zo mijn twijfels. Vliegverhalen zijn leuk voor ingewijden en alleen interessant voor anderen als er beroemde of beruchte mensen in voor komen. Maar goed,deze ene dan.

We zullen je missen. Heel erg.