dinsdag 12 mei 2009

Eindelijk gerechtigheid























Vandaag is het een bijzondere dag, want vanaf heden heb ik recht op AOW, waarvan ik twintig jaar geleden dacht dat het wel afgeschaft zou zijn tegen de tijd dat ik aan de beurt was. 
Niet dat ik het niet verdiend heb ! De eerste dertig jaar van mijn werkende leven heb ik premies afgestaan van mijn salaris en de laatste twintig jaar in het buitenland heb ik vrijwillig geld afgedragen om niet gekort te worden op mijn ouderdoms pensioen.
Om de AOW te kunnen ontvangen moest ik hier naar de Sociale Dienst om bergen formulieren in te vullen, waarin ze wilden weten, waar en wanneer en bij welke bedrijven ik gewerkt heb en dezelfde gegevens moest ik eveneens opgeven voor man en ex-man. Dat was nog behoorlijk lastig om zo ver in mijn en mijn echtgenoot's geheugen terug te gaan, vooral omdat ik tijdens zijn werkzame leven niet aanwezig ben geweest en er dus geen herinneringen aan heb. En waarom moeten ze dat eigenlijk weten, ik heb immers zelf al die jaren mijn eigen premies betaald en niet mijn echtgenoten. Kennelijk komt dat niet veel voor bij vrouwen van mijn generatie. Bovendien willen ze hier bij alle formaliteiten ons trouwboekje zien alsof ik zonder niet besta. Ik mag ook geen bank in Nederland opgeven om mijn pensioen op te laten storten:  nee, het moet per se een Spaanse Bank zijn. Die vinden we eigenlijk niet geschikt, omdat ze zoveel commissie voor iedere transactie vanuit het buitenland rekenen. Maar goed, dat veranderen we later wel weer.

Een groepje dames van de tennisclub had een verjaardagslunch voor me georganiseerd en heerlijke champagne, wijnen en hapjes werden me voorgeschoteld. De gastvrouw had zelfs een speciale birthday cake gebakken, die met symbolische brandende kaarsjes binnen werd gebracht. Heerlijke chocolade met amandelen. Ze hadden allemaal een kaart geschreven, waarin ze hun medeleven met mijn bereikte ouderdom uitten. Deze was de leukste : 
























Proost !

Geen opmerkingen: