maandag 28 september 2009

gota fría otra vez
























De afgelopen zomer liepen de temperaturen op tot soms wel over de 40 graden Celsius, dat is, zelfs voor hier, extreem heet en de ervaring leert dan ook dat er daarna, in de herfst, zware regens zullen gaan vallen. Dit alles omdat het zeewater een paar graden warmer is dan normaal en als er dan een koufront overheen drijft...

In Els Poblets, een dorpje vlakbij ons, zijn ze nog steeds aan het bakkeleien over vergoedingen aan de gedupeerden van de overstromingen van twee jaar geleden. Bovendien belooft de burgemeester, iedere keer weer, dat hij meer aan preventie gaat doen, zoals waterkeringen bouwen en droge rivierbeddingen schoon -maken, en-houden. In de praktijk wordt er ondertussen niets gedaan tot de volgende ellende toeslaat, en dat zou best eens vandaag kunnen zijn. Er worden regens verwacht van 180 liter per m² binnen een paar uur.

Twee weken geleden begon het al te regenen, veel te vroeg voor de tijd van het jaar, maar het was pas een voorbode van de' gota fría' die gisteren in alle hevigheid losbarstte. Het begon met onweer, dat een paar uur rondcirkelde boven onze hoofden. Alvast de computer uitgezet en de telefoon- en ADSLverbinding verbroken. Dat was maar goed ook want een paar voltreffers in de buurt zorgden ervoor dat we in het donker kwamen te zitten ( om 17.00 uur's middags).
Daarna kwam de elektriciteit terug, maar niet met genoeg capaciteit om een boek te kunnen lezen. Koud eten bij kaarslicht ( we koken elektrisch) en daarna hebben we de generator gestart, zodat Wim naar het nieuws op de TV kon kijken en ik verder kon lezen aan "Het Bureau" van J.J. Voskuil.

In de wijnkelder staat al weer een laagje water en in mijn slaapkamer begint het door het plafond te lekken, maar als ik mijn bed opzij schuif houd ik het daar nog wel droog. De laatste keer dat dat gebeurde was eind oktober 2004, dus dat valt nog best wel mee... (!)

Ik ben bezig, net zoals vorig jaar, de Club Kampioenschappen van onze tennisclub te organiseren.
Dat kan ik goed, maar met de onzekere weersomstandigheden, zoals nu, zal ik onevenredig meer werk moeten verrichten, meer dan me lief is, maar ik heb mezelf beloofd dat ik het hierna nóóit meer zal doen, dat is een troost.

Voor de vetplanten is deze nattigheid het teken om zich helemaal vol te zuigen zodat ze voldoende geprepareerd zijn voor de volgende droge tijd.

Geen opmerkingen: