Gisteren was het een belangrijke feestdag voor de Spanjaarden, nl. Todos los Santos, oftewel Allerheiligen. Al dagen van te voren zie je mensen ( vnl. vrouwen) rondlopen met emmertjes, op weg naar- en terug van- het kerkhof, want de graven moeten schoongemaakt worden voor de grote dag. Op 1 november is het dringen geblazen op de kerkhoven , want dan komt iedereen de doden in zijn familie bezoeken en leggen ze een prachtig boeket neer bij of op het graf. Het is dan niet aan te bevelen om erheen te gaan met een camera, want dat is heiligschennis, dus ging ik vanmorgen om o.a. de bovenstaande foto's te maken ( met mijn mobiele telefoon). In Nederland, zouden die boeketten waarschijnlijk allang allemaal gestolen zijn, maar hier staan ze nog te pronken in volle glorie. De geur van de madonna-lelies ,binnen de muren van het kerkhof ,was overweldigend.
Zoals zichtbaar is op de foto's worden de meeste gestorvenen niet in de grond begraven , maar worden ze in een soort nis in een muur gemetseld ,' eingemauert' zouden de Duitsers zeggen.
Een paar maanden geleden is een tennisvriendin van mij overleden ten gevolge van een verkeersongeval. Ze had de wens te kennen gegeven op het plaatselijke kerkhof te worden bijgezet. Bij die gelegenheid hebben we ter plekke kunnen zien hoe weinig subtiel zo'n kist een nis wordt ingehupst. Ze had een plek toegewezen gekregen op de bovenste verdieping en de steiger was niet hoog genoeg. Dus werd de kist op zijn kop gezet en met mankracht naar binnen gewerkt. Nog scheef ook, dat hinderde mijn meetkundige oog. Waarom zetten ze die kist niet even recht ? Bovendien werd het boeket van baccarat-rozen wat er boven op lag, geplet, omdat de ruimte te laag was. Het was toch een kleine moeite geweest om de bloemen op de richel vóór de nis te leggen?
Traditioneel was het tot voor kort gebruikelijk de overledene binnen 24 uur ter aarde te bestellen. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het subtropische klimaat, plus dat er geen mogelijkheid was de overledenen koel op te baren. Echter sinds een aantal jaren zijn er in Jávea en Dénia nieuwe rouwcentra geopend, de zgn. tanatorios, waar het lichaam in koelcellen kan worden opgeslagen, zodat de begrafenis, of crematie ( ook nieuw in Spanje) dagen later kan plaats vinden. Ik neem aan dat het bouwen van die centra te maken heeft gehad met de grote aantallen buitenlanders , die zich hier de laatste jaren zijn komen vestigen. Immers, de familieleden en vrienden moeten meestal van ver komen om de uitvaart bij te kunnen wonen. Een gat in de markt voor de begrafenisondernemers ! Als een zwerm zwarte kraaien zijn ze de geboortegolf achterna gevlogen naar het zuiden. Ja, er valt geen ontkomen aan ! Zo zie je maar : de ene zijn dood is de ander zijn brood !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten