Door het tennisen van internationale toernooien kom ik nog eens ergens. Vorige week was ik in La Manga del Mar Menor ( in de buurt van Cartagena ), waar het 5e Internationale La Manga Tennistoernooi werd gespeeld in het chicque Hyatt Resort.
Zoals gebruikelijk rond deze tijd van het jaar, was het zo ongeveer het enige plekje in Europa waar de zon scheen. Warm was het er niet ( tussen de 9 en 18 graden ), maar dat is een aangename temperatuur om te sporten.
Ik had een studio besteld, maar die waren kennelijk niet beschikbaar, dus zat ik in een ruim appartement met grote kamer, open keuken, terras met een schitterend uitzicht over de vallei met de golfbanen en de Middellandse Zee, twee slaapkamers en 2 badkamers. Om naar de tennisbanen, shoppingcentra, restaurants, spa, sauna, zwembaden etc. of het Hyatt Hotel te gaan was er 24 uur per dag vervoer beschikbaar.
Mijn eerste wedstrijd, die gelijk de kwartfinale was, want ik had in de eerste ronde een bye gekregen (omdat ik als derde geplaatst was), speelde ik tegen een Engelse ( alle volgende ook, want er was een groot contingent Engelsen aanwezig). Ik was een beetje nonchalant en niet erg geconcentreerd en voordat ik het wist stond ik in de eerste set met 4-0 achter. Tot overmaat van ramp verscheen er ook nog een beroepsfotograaf op de baan, die zijn telelens op mij gericht hield. Na mijzelf toegesproken te hebben en verbood nog fouten te maken, ging het gelukkig beter. Door wat harder te rennen schoot het adrenalinegehalte in mijn bloed omhoog en lukte het me terug te komen tot 4-4. Na nog wat schermutselingen aan het eind van de eerste set, die ik won in de tiebreak, was de tegenstand van de oppositie gebroken en de tweede set nog maar een formaliteit.
De halve finale ging gelukkig wat voorspoediger, omdat ik van de eerste wedstrijd geleerd had dat ik vanaf de eerste bal serieus aan de bak moest. Ik had gezien, dat mijn tegenstandster niet goed bewoog en door veel topspinballen kort cross de baan uit te spelen en de dropshot veelvuldig in te zetten was de partij binnen een uur voorbij.
De finale was heel wat minder eenvoudig, omdat mijn opponente uit een lagere leeftijdsgroep kwam. Normaal zijn de categorieën ingedeeld naar leeftijd: iedere 5 jaar kom je in een hogere leeftijdsgroep terecht. Nu gebeurt het wel eens,dat er niet genoeg deelnemers zijn binnen één groep, deze keer in de hare. Jammer voor mij, want niet alleen was ze 5 jaar jonger, maar bovendien een hele goede speelster, die het toernooi de twee vorige jaren ook al had gewonnen. Maar ik heb mijn huid zo duur mogelijk verkocht en het was een mooie en 'faire' wedstrijd.
De prijsuitreiking vond plaats tijdens een galadiner, waar zo'n tweehonderd man aanzat, want tijdens die week was er tegelijkertijd een golftoernooi geweest.
De tweede prijs was best de moeite waard: een luxueuze weekend-break in het Hyatt Hotel, 100 euro's, een tennistas, ter waarde van 50 euro's en een trofee in onyx, in de vorm van een palmboom, hèt embleem van het La Manga Resort. Niet te vergelijken met wat de pro's winnen, maar best wel aardig. Bovendien had ik weer een aantal punten verdiend voor de wereldranglijst.
Wat zo leuk is aan het spelen van internationale toernooien is dat je veel bekende gezichten overal weer tegenkomt, want het is net een rondreizend circus. Zo sta ik bv. bekend als de 'Spaanse Nederlandse' , die alle talen spreekt. Om die reden word ik vaak gehaald om te tolken voor Engelsen, Duitsers, Fransen en Spanjaarden , die graag wat informatie met elkaar willen uitwisselen.
Aan het eind van de avond ging ieder weer zijns weegs met veel nieuwe e-mail adressen in de agenda's zodat we elkaar foto's kunnen sturen en om afspraken te kunnen maken over welke toernooien we in het nieuwe jaar gaan spelen ,in welke hotels we gaan zitten en/of we een dubbelpartner nodig hebben enz. enz.
Mijn volgende internationale toernooi zal waarschijnlijk die in Menton zijn, in de tweede week van maart 2008.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten