Hoe gecompliceerd de geschiedenis in het begin van de 20e eeuw in Rusland, met zijn revoluties en oorlogen, ook was, de familie Romanov reisde ieder jaar een paar maanden af naar Jalta om van het heerlijke klimaat te genieten. Ze beschikten daar over maar liefst twee paleizen : Massandra en Livadia.
Als toerist kon ik natuurlijk de bezichtiging van die paleizen niet overslaan. Als eerste stegen we met de bus de berg op richting Massandra, buschauffeur Sergei ( alle buschauffeurs heetten Sergei) en gids Natalia ) ( alle gidsen heetten Natalia, Gilbert Bécaud zong al over zijn Moskouse gids Nathalie in 1964)
http://www.youtube.com/watch?v=JABdFz9rJAg
brachten ons tot het begin van de oprijlaan, waar we tegengehouden werden door een strenge veiligheidsman, we mochten er niet in, njet !! Er vond een internationale conferentie plaats in het paleis, met o.a. Hillary Clinton, dus was toegang streng verboden. Natalia en Sergei toonden hem documenten waarin onze uitzonderlijke status stond beschreven. Na twintig minuten aan de kant van de weg te hebben gebivakkeerd, kregen we het groene licht en reden door naar de achterkant van het paleis.
Massandra
Wat een vreemde combinatie van stijlen ! Hoewel de paleizen tijdens en na de revolutie van 1917 volledig waren leeggeroofd kregen we een indruk hoe het er toen ongeveer moet hebben uitgezien. Binnen bekeken we enige kamers, waarvan de inrichting in onze tijd als burgerlijk zou worden betiteld. Dat viel me enige jaren geleden ook al op toen ik de Hofburg in Salzburg bezocht. De inrichting deed me een beetje denken aan het interieur van mijn grootouders. Onvoorstelbaar hoe we binnen een eeuw de luxe van 100 jaar geleden niet meer herkennen, wij hebben het zoveel beter met onze riolering, centrale verwarming en warm en koud stromend water!
de dining-room
Kortom, er was niet veel bijzonders te zien.
Dus snel verder naar de Massandra wijnmakerij.
Fantastisch, zoveel verschillende wijnen als daar geproduceerd worden. Na een rondleiding door de catacomben mochten we de wijnen proeven.
wijn proeven
Helaas... wij, in het noorden en het westen van Europa zijn zo gewend aan droge wijnen, dat deze voor ons ondrinkbaar bleken...mierzoet !
Na deze teleurstelling reden we verder de berg op naar het volgende paleis : Livadia. Bij aankomst viel gelijk de enorme mensenmassa op. Toeristen...wat zijn die toch, overal ter wereld, een plaag geworden !!
Livadia
Met een noodvaart werden we door Natalia langs de belangrijkste vertrekken geleid, opgestuwd door achterliggende groepen. Eerst de lege balzaal, daarna de conferentietafel van 1945 waarachter Stalin, Roosevelt en Churchill het vredesverdrag hadden getekend, waardoor, naar later bleek, Europa werd opgedeeld in het vrije westen en het gesloten oosten (achter het ijzeren gordijn.) Opeenvolgend bekeken we o.a. het slaapvertrek en het boudoir van de tsarin en het bureau van de tsaar. In één van de vertrekken zong een mannengroepje a cappella een lokaal lied (de CD's kon je op de gang kopen !) Eigenlijk was het zicht vanuit de ramen het mooiste: diep onder ons aan de voet van de berghellingen schitterde de zon op het blauwe water van de Zwarte Zee.
De paleizen zijn leeggeroofd en de bewoners vermoord.
Hoe zou de tsaar het hebben gevonden als hij geweten had dat het plebs 100 jaar later zich zou verdringen op zijn bordes, door zijn paleis zou stampen als een horde vandalen, geleid door de Natalia's, die in zijn tijd niet meer dan slavinnen waren ?
Als goede toerist vraag ik me dat af, want het idyllische plekje op de Krim is nu verworden tot een "tourist-trap" van het ergste soort.
Maar och...Ik ben er geweest en heb het gezien !
Et après moi, etc.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten